تبصره

کابل/ ۸جوزا/ باختر
مردم افغانستان تاکید دارند که خروج نیروهای خارجی از کشورشان٬ یک خروج مسوولانه باشد و پیامد این تصمیم٬ نتیجه جز صلح و ثبات برای افغانستان و منطقه چیزی دیگری نباشد.
مفسر آژانس باختر می نگارد؛ دونالد ترامپ؛ رییس جمهوری امریکا در تازه ترین اظهاراتش با آن که باردیگر به خروج نیروهای امریکایی از افغانستان تاکید کرده است٬ گفته ‌است که در صورت لزوم «مثل رعد و برق» دوباره به این کشور حمله خواهند کرد.
رییس حمهوری امریکا همچنین گفته ‌است که وضعیت افغانستان را از نزدیک زیر نظارت خواهند داشت
با آن که در سخنان ترامپ حرف تازه به مشاهده نمی رسد و او بارها٬ آنهم در زمانی که مصروف برگزاری برنامه انتخاباتی خود است٬ از خروج نیروهای امریکایی سخن گفته است٬ مگر در سخنان تازه او یک مساله جلب توجه می کند که می گوید: «اگر نیاز شود مثل رعد و برق بر این کشور دو باره حمله خواهند کرد.»
از این گفته بر میاید که بعضی ها افغانستان را میدان بازی شان انتخاب کرده اند٬ اگر میل شان بود بازی کنند و اگر نبود از آن دور شوند .
فراموش نشود که افغانستان یک کشور مستقل است از خود هویت و اعتبار دارد و مردمان آن مانند سایر ملل جهان حق زندگی دارند و آرزو دارند که حقوق بشری و انسانی آنان مورد احترام باشد نه آن که با آنان برخورد سلیقه یی٬ مقطعی و مناسبتی شود.
اگر به عمق ماجرا افغانستان در حدود نزده سال گذشته فکر کنیم٬ این کشور خلاف میل و خواست مردمش به میدان جنگ بین المللی علیه هراس افگنی مبدل شده است٬ آنان در شکل گیری این جنگ٬ آغاز و انجام آن نقش نداشته اند و تنها قربانی این جنگ بوده اند.
حوادث یازده سپتامبر در امریکا٬ اتفاقی که این کشور پس از جنگ جهانی دوم هرگز شاهد آن نبوده است٬ پای امریکا و متحدین آن را به افغانستان کشانید.
آنان به جای آن که خاستگاه و منابع تمویل هراس افگنان را که در مجاورت افغانستان بود هدف فرار دهند به افغانستان آمدند  و درگیر جنگ شدند که انجام آن معلوم نیست.
بسیارها٬ منجمله تحلیل گران امریکایی به این باور اند که امریکا با لشکر کشی به افغانستان بیشتر در پی انتقام گیری بود تا یک برنامه منظم علیه هراس افگنی در این کشور.
امریکایی ها خواستند آنهایی را که طراح حملات یازدهم سپتامبر پنداشته می شدند، بزنند و سرکوب کنند.
براندازی رژیم طالبان، که متهم بود از القاعده حمایت می کرد در کمتر از دوماه با هزینه بسیار ناچیز مالی و جانی تحقق یافت و القاعده که مسبب حوادق یازده سپتامبر شناخته میشد تا صومالیا و سودان متواری شد٬ مگر سرکوب نشد.
با گذشت نزده سال از حضور امریکا در افغانستان٬ هراس افگنی در افغانستان٬ منطقه و جهان همچنان با قوت خود عمل می کند و سازمان ها وگروه های هراس افگن٬ با گذشت هر روز خشن تر و خطرناک تر می شوند.
واقعیت این است که چیزی حدود دو سال از سرنگونی رژیم طالبان نگذشته بود که مخالفان مسلح، فعالیت های خود را برضد حکومت افغانستان و نیروهای خارجی مستقر دراین کشور آغاز کردند و با گذشت زمان، این فعالیت ها شدت گرفت و مناطق بیشتری تحت تاثیر فعالیت های این ستیزه جویان قرار گرفت.
این تحولات از دید منتقدان٬ دستاوردهای تحقق یافته در طول سال های حضور جامعه جهانی در افغانستان را لرزان، و اثر اهداف بدست آمده را محدود کرده است. امروز به سختی می توان از یک افغانستان با ثبات و دارای آینده روشن صحبت کرد.
مشکل در این است که امریکا راهکار و استرتیژی واضح در افغانستان نداشت و بدتر از همه افغانستان را از دید و عینک دیکران تفسیر کرد و تصمیم گرفت.
پس از سرنگونی طالبان، امریکا به سفارش پاکستان٬ بیشترین توجه خود را بر بخش غیر افغانی القاعده متمرکز کرد بخش افغانی القاعده، یعنی طالبان، فراموش شد. پاکستان موفق شد که امریکا را متقاعد کند که در دستگیری سران القاعده و فشار بر آنان با این کشور همکاری خواهد کرد. در مقابل، پاکستانی ها امتیاز سازماندهی دوباره جریان طالبان در افغانستان را بدست آورد.
این نشان می دهد که  استراتژی امریکا ،درافغانستان  از نارسایی های متعددی رنج می برد و در تدوین آن پیچیدگی‌های اوضاع افغانستان در نظر گرفته نشده بود.
اگر حرف از مسوولیت پذیری باشد٬ این نیروهای افغان اند که بعد از سال ۲۰۱۴ میلادی که سلف ترامپ «اوباما» ماموریت نظامی امریکا در افغانستان را از حالت جنگی به حالت مشوره دهی تغییر شکل داد مسوولیت جنگ در برابر هراس افگنی را در کشورشان عهده دار شده اند. و این نیروهای شجاع افغان اند که جنگ نیابتی جهان را در برابر هراس افگنان دنبال کنند.
این مساله فابل تفهیم است که افغانان آغازگر جنگ نبوده اند که اکنون ترامپ مسوولیت آن را متوجه افغانان می داند.
واقعیت این است که افغانستان و مردمش در گیر جنگ شدند که به آنان مربوط نمی شد٬ مگر در این جنگ بی هدف زیاد قربانی دادند.
و حالا که مساله افغانستان برگه در مبارزات انتخاباتی دیگران است و مساله خروج از افغانستان مطرح می شود٬ مردم افغانستان فقط انتظار این را دارند که امریکا و شرکای آن مکلفیت اخلاقی شان را انجام دهند و خروج مسوولانه از این کشور داشته باشند تا نیاز نشود که چون رعد و برق دو باره به این کشور حمله کنند. صائم