تبصره

کابل/ ۱۳ قوس / باختر
ریاست ‌جمهوری افغانستان ومنابع وابسته به طالبان از نهایی‌شدن کارشیوۀ مذاکرات میان افغانان دردوحه خبر دادند و به این ترتیب راه برای آغاز مذاکرات روی مسایل اساسی بازشد.
مفسرآژانس باختر می نگارد؛ بالاخره بعد از هشتاد روز مذاکره٬ هیئت جمهوری اسلامی افغانستان و گروه مذاکره کننده طالبان روی کار شیوه یا طرزالعمل مذاکرات به توافق رسیدند و به این ترتیب راه برای بحث و مذاکره روی مسایل اساسی شد سخن‌گویان هیئت‌های مذاکره کننده در دوحه، روز گذشته گفتند: به یک کمیتۀ مشترک وظیفه سپرده شده‌است که آجندای مذاکرات صلح را تعیین کنند.
پیشرفت تازه در دوحه٬ پاسخ مناسب به انتظار دیرینه مردم افغانستان است که بیشتر از چهل سال می شود شاهدجنگ و ناامنی در کشور شان اند و بی مهری زیادی را از سوی کشور های مداخله کننده و ماجراجو متحمل شده اند.
مردم افغانستان امید زیادی به سوی آنانی دوخته اند که در دوحه نشسته اند و تلاش می کنند تا مصیبت و بحران جاری در افغانستان از راه تفاهم و گفت وگو حل شود .
در گذشته نیز تلاش های برای صلح در افغانستان انجام شده است٬ مگر بی نتیجه بوده است زیرا نسبت به روند صلح بیشتر ابزاری نگاه شده است تا حیاتی و استراتژیک.
این باعث شد که روند صلح با مشکلات جدی مواجه شود٬هویت سازی امتیاز دهی ها و امتیاز خواهی ها مسیر صلح را پیچیده و سرگردان کرد.
زشت تر ازهمه٬ منافع کشور های معین در افغانستان وضعیت این کشور را متاثر کرده است واوضاع را پیجیده تر کرده است٬ پیروی و متابعت گروه های مشخص داخلی از حلقه های در بیرون از کشور٬ باعث شده است که روند صلح کند و بطی باشد٬ سیرحوادث و پیشرفت های جهانی نشان می دهد که جهان تلاش دارد تا حل معضل افغانستان را به خود افغانان واگذار کنند٬جامعۀ جهانی در سال های ۲۰۰۱ زمانی که جنگ علیه هراس افگنی در افغانستان آغاز شد حرف های دلگرم کننده از نظام سازی، توسعه سیاسی، ایجاد زیر ساخت‌های اقتصادی و فرهنگی … درافغانستان داشت٬ مگر آهسته٬آهسته این تعهدات به فراموشی سپرده شده است درحالی که وضعیت جاری درافغانستان از هر لحاظ نهایت دشوار است٬ خشونت و جنگ مردم را سخت خسته کرده است٬ادامۀ ناامنی ها باعث شده است که اقتصاد کشور و مردم آن ورشکست شود٬ فقردامنگیر مردم است٬ مصایب زیادی مردم را رنج می دهد.
ادامۀ تشنج در افغانستان به قیمت تباهی کشور و به قیمت جان مردم ما تمام می شود در حالی که قدرت های بزرگ در ادامۀ تشنج در افغانستان سود و منفعت های راهبردی دارند و به منافع دراز مدت شان می رسند٬ پس این افغانان اند که باید به خود برسند و علاج درد خود و کشور شان را کنند.
با نهایی شدن کارشیوۀ مذاکرات ٬ راه برای آغاز مذاکرات هموار شده است مهم این است که این روند صلح یک روند افغانی است که بخش اصلی مذاکرات صلح را تشکیل می‌دهد. در این مرحله که طرف‌های اصلی منازعه باماهیت افغانی ، رو در روی یک دیگر قرار می گیرند٬ درست است که دشمنی و کینه وجود دارد مگر زبان مشترک است٬درد مشترک است مشکل و چالش های که فرا راه وطن وجود دارد٬مشکل و چالش های مشترک است٬مردم درک می کنند که آغاز مذاکرات پرچالش ترین و پیچیده ترین مرحله مذاکرات صلح است. خواست ها و پیشنهاد های دشواردوطرف‌های اصلی منازعه روی میزمذاکره در برابر یک دیگر قرار می‌گیرد که سرنوشت شان را تعیین می کنند٬مگر باید یک دیگر را تحمل کرد٬واضح است که روند صلح دشوار و زمان گیر خواهد مگر زبان مشترک٬ درد مشترک ٬وطن مشترک و هدف مشترک٬ مشکلات را کاهش خواهد داد کافی است که به دست درازی بیرونی و سفارش های بیگانه توجه نکرد .
مردم توقع و امید دارند که مسئله آتش بس و قطع خشونت٬ اولین بحث گفت و گو ها باشد که فضای باور و اعتماد به وجود آید و راه برای مباحثات روی مسایل پیجیده تر هموار شود. صائم