صدای آزادی – باختر21 میزان
نشریه نشنل انترست در شماره اخیرش مطلبی را در رابطه با سالروز آغاز عملیات نظامی امریکا و متحدین اش در افغانستان به نشر رسانیدهاست.
به نوشته مقاله، شنبه گذشته یعنی هفتم اکتوبر شاید برای اکثر امریکاییها یک روز عادی جنتری بوده باشد ولی این یک شنبه عادی نبوده و شانزدهمین سالگرد افتادن اولین بمب امریکا بر مواضع طالبان و القاعده در افغانستان بود، آغاز کمپاین نظامی که رئیس جمهور اسبق جورج دبلیو بوش آن را جنگی خوانده بود که نیازمند تحمل، استقامت و حمایت مردم امریکا بود.
به نوشته مقاله نشنل انترست، هدف این جنگ شانزده سال پیش واضح و آشکار بود، ایالات متحده از سوی نزده تروریست مورد حمله قرار گرفته بود، هزاران تن کشته شده بودند و انتقام از القاعده ضروری بود.
طالبان که به این گروه پناه داده بودند نیز نیاز به یک درس عبرت و مجازات داشتند.
به نوشته مقاله در آن هفتم اکتوبر زخم امریکاییها تازه بود و عزادار بودند، شماری زیادی که عزیزان شان از اثر واژگون شدن دو ساختمان بزرگ مرکز تجارت جهانی در نیویارک ناپدید بودند، هنوز هم با چشم امید به دروازهها مینگریستند.
به نوشته مقاله سه ماه اول عملیات مسمی به آزادی پایدار در افغانستان حاوی اعمال آزادی نه، بلکه مجازات آنهای بود که دروازه امریکا را به اصطلاح با انگشت زده و امریکا به دروازه آنها با مشت میزد و جنایتکارانی را مجازات میکرد که جانهای حدود سه هزار امریکایی را در یک روز گرفتند.
به نوشته نشریه حامیان این جنایتکاران نیز باید مجازات میشدند.
مقاله دوباره به امروز بر میگردد، روزیکه سه رئیس جمهور امریکا مدیریت جنگ افغانستان را تجربه کردهاند، تصمیم اعزام سربازان بیشتر گرفته شده و جنگ هنوز هم ادامه دارد… نشریه در اخیر مقاله مینویسد، جنگ ادامه دارد و آنقدر طول کشیده که امریکاییها حتی آن را فراموش کردهاند.خلیلل