تبصره

کابل/  ۲۹ اسد/ باختر
دیروز ۲۸  اسد سالروز استرداد استقلال کشور بود،مردم افغانستان از آن به عنوان یک ارزش ملی تجلیل کردند مگر مخالفان مسلح دولت افغانستان،با راکت پراگنی ها در چنین  روز،اسارت ذهنی  شان را به نمایش  گذاشتند.
مفسر آژانس باختر می نگارد؛ روز گذشته، هم‌زمان با برگزاری مراسم صد و یکمین سال‌روز استرداد استقلال افغانستان، کابل گواه اصابت حداقل چهارده  موشک بود که تلفات انسانی و خسارات مالی در پی داشت.
راکت پراگنی ها ، نمی تواند تصادفی باشد،آنانی که طراح این برنامه شریر بودندبا این کار شان، پیام های زشتی  برای مردم افغانستان دادند.
پیام اول این بود که آنان به نام استقلال و ارزش های ملی چیزی را نمی دانند، برای مقاصد بیگانگان که نابودی ارزش های ملی در افغانستان هدف نهایی آنان است کار می کنند.ورنه آماج قرار دادن مردم در یک روز ملی و یا شرکت کنندگان یک مراسم ملی چگونه توجیه شده می تواند؟
راکت پراگنی های اخیر در کنار آن که همزمان با تجلیل از مراسم استقلال افغانستان صورت گرفت،می تواند حمله بر روند صلح نیز باشد
در روز های اخیر برای آغاز گفت وگو های صلح میان دولت و نمایندگان طالبان کار های زیادی انجام شده است،مگر راکت پراگنی های اخیر این پیام را می دهد که صلح با طالبان پایان منازعه  در افغانستان نیست بل گروه های دیگر هم اند که می توانند در روند صلح مشکل ایجاد کنند و توافق صلح میان امریکا و طالبان را بی معنا جلوه دهند.
قبل از این شماری از کشور ها و سازمان های بین المللی گفته اند که در رابطه به صلح در افغانستان،دیدگاه متفاوت در میان طالبان وجود دارد و این گروه یک دست نیست، شاخه های انشعابی گروه طالبان و گروه های دیگر  منجمله داعش برای تخریب روند صلح در افغانستان مصروف برنامه ریزی وتوطیه اند.
  پس در وجود چند دستگی بعید است از صلح با طالبان حرف زد .
به هرترتیب حوادث دیروز با هر نام  و انگیزه یی که صورت گرفت یک اقدام تروریستی و حمله بر ارزش های ملی مردم  افغانستان است و تاریخ در این باره قضاوت خواهد کرد.
طالبان اگر خود را جز مردم افغانستان می دانند وکسب استقلال را میراث ملی می دانند باید موضع واضح و روشن در قبال حوادث دیروز داشته باشند،زیرا حوادث دیروزیک حرکت ضد استفلال طلبی در افغانستان حساب می شود.
تعبیر دیگر این است که طالبان در آستانۀ آغاز گفت و گو ها به فکر امتیاز گیری از مسیر ترویج خشونت و زور گویی اند و این می تواند آغاز مذاکرات میان افغانان را که تاکنون به عنوان یک  هدف برای اعادۀ صلح در کشور دنبال می شود به یک حرکت پرچالش و پیچیده برای گسترش تنش و تعارض مبدل کند.
مردم به این باور اند که با گذشت هر روز خشونت ها در کشور بیشتر و بیشتر می شود، باید معلوم شود که در اوجگیری خشونت ها، تنها طالبان با هدف امتیاز گیری های سیاسی دخیل اند و یا این که گروه های دیگر تلاش دارند خود را در معادلات سیاسی تثبیت کنند نیز عامل چنین زشتی و بی باوری در کشور اند؟
اگر معلوم شود که به غیر از طالبان گروه های دیگرهم برای تبیث خود در میدان سیاست و جنگ در افغانستان تلاش می کنند ، صلح با طالبان ختم مخاصمات در افغانستان  نخواهد بود وامتیاز دهی های بیشتر برای این گروه موجه نیست.
راکت پراگنی های دیروز سوالات زیادی را در برابر طالبان قرار داده است.
اگر این گروه در عقب ماجرای دیروز که بدون شک یک ماجرا ضد ملی  است قرار دارد پس این گروه به استقلال وارزش های ملی آسیب می رساند که باید در برخورد با آنان تجدید نظر شود و اگر  کدام گروه دیگر عامل این جنایت اند باید طالبان موضع روشن در برابر آنان داشته باشند و ثابت کنند که طالبان چند دسته نیستند بل روحیه یکسان در برابر منافع کشور دارند،آنان باید عامل حادثه دیروز را تکفیر کنند و در شناسایی عاملان چنین یک جنایت روحیه همکاری داشته باشند با چنین رویکرد،اتهام های زشت نسبت به خود را  دور کنند . تحلیل سیاسی