تبصره
کابل باختر/ 16/حوت
هشتم مارچ روز جهانی همبستگی زنان است و درافغانستان از این روز درحالی تجلیل میشودکه رعایت حقوق زنان دراین کشور هنوزهم درسطح یک شعار بوده و زنان به حقوق شان ، آنهم به مفهوم واقعی دست نیافته اند.
مفسر آژانس باخترمینگارد: 8 مارچ به عنوان روز همبستگی جهانی زنان یک نقطه عطف درحیات سیاسی و اجتماعی زنان جهان منجمله زنان افغانستان محسوب میشود .
8 مارچ روزی است که اززن به عنوان بخش اصلی و مطرح جوامع تعریف میشود وبرحضور اثر گذار آنان درجامعه اعتراف میشود.
مگر درافغانستان زنان مشکلات و چالش های معین خود را د ارند . در کنار آنکه رویدادهای چون انفجار ، انتحار و انواع جرایم از مردم افغانستان قربانی میگیرد و این گونه اعمال بیشتر برای تضعیف حکومت به راه انداخته میشود خشونت های دیگر هم اند که ازنام و آدرس دیگر برجامعه افغانی تحمیل میشود که قربانیان مشخص خود را دارد.
درکنار وقایع اسفبار تروریستی ، خشونت علیه زنان افغانستان یک مشکل حاد دیگر درجامعه افغانی است که قربانیان آن مشخصاً زنان اند.
با آنکه بعداز سقوط طالبان ، زنان افغان به آزادی نسبی و ابتدایی دست یافتند مگر زنان با قربانی های دیگر که عوامل و موارد خود را دارد مواجه اند برخی را باور به این است که جامعه افغانی درمواردی آماده پذیرش طرح ها و دیدگاه های تازه درخصوص زنان نبوده و این امر باعث بروز خشونت ها علیه زنان شده است.
این نشان میدهدکه هنوز هم سنت زن ستیزانه و مرد سالارانه درجامعه افغانی به قوت خویش باقی مانده . و این اندیشه ، درتفکر ما همچنان جاری است .
مشکل دراین است که هنوز هویت زنان درافغانستان ، دنباله ، هویت تعریف شده از مردان است یعنی حضور و تعریف هویت زنان از آدرس مردان صورت میگیرد. حتا تحصیل کرده ، قشر اکادمیک ، دولتمردان ، سیاسیون ما ، بارها گفته اند که برای زنان زمینه کار ، تحصیل ، آموزش … را مساعد میسازند این نشان میدهد که این مردان اندکه درافغانستان دررابطه به سرنوشت زنان تصمیم میگیرند که می رساند یک نوع برتری جویی وحس حاکمیت از سوی مردان بر زنان همچنان وجود دارد .
امروز با زنان افغان آنچنان که توقع میرود ابراز همبستگی وحمایت صورت نگرفته است . زنان قربانیان اصلی جنگ و خشونت د ر افغانستان اند یا خود درچنین ناهنجاری ها کشته میشوند و یا این که عضو و عزیزی ازخانواده شان را از دست میدهند که رنج و بار اصلی پیامد آن را زنان به دوش میکشند.
زنان امروز درافغانستان همچنان قربانی رواج ها، عنعنات و سنن ناپسندیده اند این مشکل بیشتر در روستاها و مناطق که تحت حاکمیت دولتی نیستند دیده میشود.
امروز برای زنان و دختران نسبت به پسران ، فرصت های درسی ، دسترسی به کار و آموزش محدوداست شماری دختران که امروز از رفتن به مکتب بازمانده اند به مراتب بیشتر از پسران است که با چنین معضل مواجه اند.
با آنکه دولت اعاده حقوق زنان و حضور آنان را در جامعه درطول هفده سال گذشته یک دستاورد میداند مگر موارد خشونت و تبعیض علیه زنان روبه گسترش است.
زنان آزار و اذیت جنسی ، آزار و اذیت خیابانی را متحمل میشوند.
حرف واضح این است که زنان که بخش از واقعیت انکار ناپذیر جامعه افغانی اند زن اند ، همسراند ، خواهر اند ، کارگر و کشاورزاند و بالاخره همدوش مردان درجامعه کار میکنند و نقش خود را دارند مگر با تاسف تعریف از هویت و نقش آنها وابسته به نقش مردان درجامعه است که این وضعیت نیاز به تغییر دارد تغییر که باید با یک راهبرد وراهکار آغاز شود و دنبال گردد.
ختم/ تحلیل سیاسی
