کابل ۵ ثور باختر
سازمان فضایی امریکا (ناسا) اعلام کرد که فضاپیمای وویجر یک، که رابطه اش ۵ ماه قبل با زمین قطع شده بود، دوباره با این سازمان ارتباط برقرار کرده‌است.
این فضاپیما که ۴۶ سال پیش برای کاوش کیهان پرتاب شده بود، در سال ۲۰۱۲ از نظام شمسی خارج و وارد فضای بین ستاره‌ای شد.
صدای امریکا گفته است: ناسا روز دوشنبه، ۲۲ اپریل اعلام کرد که کاوشگر وویجر ۱ ناسا، دورترین کاوشگر ساخته شده دست بشر در پهنه کیهان، پس از ماه‌ها اختلال در سامانه‌‌های خود اکنون در حال ارسال اطلاعات قابل استفاده به مرکز کنترل زمینی است.
این سفینه فضایی ارسال اطلاعات قابل خواندن به زمین را در ۱۴ نوامبر ۲۰۲۳ متوقف کرد، اگرچه کنترل‌کننده‌های این فضاپیما می‌توانستند بگویند که وویجر ۱ هنوز دستاتیر از زمین را دریافت می‌کند.
در ماه مارچ تیم‌هایی که در آزمایشگاه پیش‌رانش جت ناسا مشغول کار بودند متوجه شدند که یک مشکل در یک بخش از این سفینه بروز کرده است.
مهندسان ناسا نمی‌توانستند به شکل فیزیکی تراشه معیوب را تعمیر یا تعویض کنند، به همین خاطر تصمیم گرفتند کودهای مورد نظر را از راه دور در بخش دیگری از سامانه اطلاعات پروازی (FDS) قرار دهند و با ابداع این اصلاح کودگذاری هوشمندانه سیستم حافظه رایانه‌ای ۴۶ ساله وویجر ۱ را از نو راه‌اندازی کردند.
ناسا در بیانیه خود گفته است فضاپیمای وویجر ۱ اکنون «در حال ارسال داده‌های قابل استفاده در مورد سلامت و وضعیت سیستم‌های مهندسی خود است»
این سازمان اضافه کرد: «گام بعدی این است که فضاپیما را قادر سازیم تا دوباره اطلاعات علمی را به زمین ارسال کند»
وویجر ۱ که در سال ۱۹۷۷ به فضا پرتاب شد، اولین فضاپیمای بشر بود که در سال ۲۰۱۲ توانست به محیط بین ستاره‌ای وارد شود و در حال حاضر بیش از ۲۴ میلیارد کیلومتر از زمین فاصله دارد.
پیام‌های ارسال‌شده از زمین حدود ۲۲ ساعت و ۳۰ دقیقه طول می‌کشد تا به فضاپیما برسد، باید گفت که هواپیما ویجر ۲ نیز در سال ۲۰۱۸ از منظومه شمسی خارج شد.
هر دو فضاپیمای وویجر ۱ و ۲ دیسک‌های مسی با روکش طلا دارند که برای انتقال اطلاعات کلی دنیای بشر به فرازمینی‌ها طراحی شده است.
انتظار می‌رود که سوخت این دو فضاپیما در سال ۲۰۲۵ تمام شود. پس از این تاریخ، دو کاوشگر در پهنه کهکشان راه شیری سرگردان خواهند شد و احتمالاً تا ابد در سکوت به حرکت خود ادامه خواهند داد.
