مولانا فضل الرحمان ، مانع تصویب دولایحه اصلاحی در پارلمان پاکستان

کابل باختر/ 16/ جدی
درحالیکه دولت پاکستان اصرار دارد تا پارلمان آنکشور دو لایحه پیشنهادی را برای اصلاح بخش های از قانون اساسی پاکستان تصویب نماید ، مولانا فضل الرحمان چهره جنجالی در حلقه سیاسی و مذهبی آن کشور مانع تصویب آن شده است.
اخیراً فعالیت های تروریستی درپاکستان شدت یافته و حادثه اخیر دریک مکتب درشهر پشاور که منتج به کشته شدن حدود یکصدو پنجاه دانش آموزگردید دولت پاکستان را دریک خلاء سیاسی و امنیتی قرار داده و دولت پاکستان به منظور رفع این خلا اقدامات جدی تر را در مبارزه علیه حلقه های تروریستی و کاهش افر اط گرایی مذهبی روی دست گرفته است . آغاز دوباره روند اعدام و ایجاد محکمه ویژه نظامی غرض محاکمه اشخاص که در فعالیت های تروریستی مجرم شناخته میشوند بخش از این تلاش ها ست .
دولت پاکستان به منظور آنکه بتواند دربرابر آن شبکه های جنایی و افراطی های مذهبی با دست باز وجدیت بیشتر عمل کند، اصلاح بخش های از قانون اساسی آن کشور را حتمی میداند و به این منظور اخیراً دو لایحه به منظور اصلاح بخش های از قانون اساسی به پارلمان آن کشور فرستاده شده و با آنکه این لایحه در داخل پارلمان ملی پاکستان طرفداران خود را دارد مگر جناح وابسته به مولانا فضل الرحمان که رهبری حزب جمعیت علمای اسلام را به عهده دارد مانع تصویب این لایحه شده است.
درلایحه اول ایجاد یک محکمه ویژه نظامی برای دوسال مطالبه شده تا روند محاکمه تروریستان تصریح یابد و لایحه دوم قانون را اصلاح میکند که مربوط به سال 1952 بود که وابستگی ها و مکلفیت های نظامیان را مشخص میکند، با تصویب این لایحه امکان محاکمه افراد غیر نظامی را که درقضایای تروریستی مجرم دانسته میشود در محکمه نظامی مساعد میگردد.
هدف دولت پاکستان از تصویب این دو لایحه تسریع و قاطعیت درروند محاکمه مجرمین است که دراعمال تروریستی ملزم دانسته میشود.
مگر شاخه مولانا فضل الرحمان در پارلمان پاکستان خواستار تعدیلات دربخش های از این لایحه است و تاکید دارد که در طرح این لایحه با نمایندگان احزاب و نمایندگان در پارلمان مشوره صورت نگرفته است .
مولانا فضل الرحمان که خود داری چندین مدرسه دینی درپاکستان بوده، به این عقیده است که برای ریشه کن ساختن تروریزم باید اقدامات محکم و موثر صورت گیرد اما اگر قرار باشد این اقدامات فقط به مدارس و موسسات دینی محدود شود جنجال برانگیز خواهد بود.
این گفته ها درحالی بیان میشود که مدارس دینی درپاکستان به عنوان خاستگاه افراطیت و تروریزم تبدیل گردیده و عامل عمده ترویج افراطیت درمنطقه همین مدارس دینی پاکستان شناخته میشوند.
امروز هرعمل تروریستی و هر حادثه که منشاء  مذهبی و افر اط گرایی دارد به مدارس دینی درپاکستان برمیگردد و درحالیکه گردانند گان این مدارس افرادمخفی و پنهانی نیستند بل روحانیون سرشناس اندکه درکنار رهبری جریان های مذهبی به رهبر بودن جریان های سیاسی نیز علاقمند اند، این مدارس را رهبری میکنند .
حرف ها و نشانه های زیادی وجود داردکه مدارس دینی درپاکستان به ابتکار «آی اس آی» سازمان استخبارات نظامی پاکستان و به کمک روحانیون وسران احزاب سیاسی و مذهبی پاکستان ایجاد شده است ، بخصوص زمانیکه پاکستان با هند برسرکشمیر وارد مجادله شد و زمانیکه ارتش سرخ به افغانستان لشکر کشی نمود مدارس دینی درپاکستان برای سازمان استخباراتی آن کشور اهمیت بیشتر پیداکرد، زیرا دروجوداین مدارس آی اس آی برای جنگ کشمیر و افغانستان انگیزه های مذهبی پیداکرد و هزاران طلاب مدارس پاکستان به عنوان عساکر بدون یونیفورم و بدون مطالبه پول بل با انگیزه و جوشش مذهبی به میدان های جنگ درافغانستان و کشمیر شتافتند و مقاصد سازمان استخبارات پاکستان را بدون آنکه خود آگاه باشند تطبیق کردند، مگر در جریان چنین معاملات و بازی های پنهانی این روحانیون مذهبی سیاسی پاکستان بودند که تبارز کردند نه تنها اقتدار سیاسی و مذهبی یافتند بل صاحب ثروت شدند و زر اندوختند .
آنچه گفته شد به پیشینه  مدارس دینی در پاکستان برمیگردد مگر حرف عمده حالا این است که این مدارس برای پاکستان نیز مشکل ساز شده اند زیرا محتوا ونصاب درسی این مدارس ترویج افراط گرایی بوده و شاملان مدارس با عقاید و افکار افراط گرایانه به سمت تروریزم گرایش پیدا می نمایند.
به باور آگاهان سیاسی افغان، شماری از رهبران مذهبی پاکستان به سوی مدارس دینی به عنوان امتعه تجارتی و اقتدار سیاسی شان نگاه میکنند، مسدود شدن این مدارس را پایان کار شان ، پایان شهرت شان وپایان نفوذ شان میدانند، روی همین دلیل است که رهبران مذهبی پاکستان از هر حرکت که بتواند فعالیت مدارس دینی را محدود سازد جلوگیری میکنند و حرکت مولانا فضل الرحمان درجلوگیری از تصویب لوایح اصلاحی درپارلمان پاکستان نیز میتواند جز همین تلاش ها باشد .
افراط گرایی مذهبی و تروریزم دو مشکل عمده در سطح منطقه است که از سالها به این سو از مردم افغانستان قربانی میگیرد و تازه حلقوم مردم پاکستان را نیز گرفته است و این به مردم پاکستان و نمایندگان شان درپارلمان آنکشور برمیگردد که چگونه در برابر چنین پدیده ها که هویت و عزت کشور و مردم پاکستان را زیر سوال گرفته ایستادگی نمایند.