کابل باختر/ 17/ دلو
دولت افغانستان به منظور تامین امنیت و جلوگیری از کشتار بیشتر مردم و تخریب کشور برنامه هاي را به منظور تامین صلح را به عنوان یک اولویت تعقیب میکند.
دولت افغانستان جداً به این امر متعقد است که جنگ درافغانستان با منافع بیرونی ها گره خورده درحالیکه تفنگ ازسوی افغانها برداشته، کشور افغانها ویران میشود و بالاخره خون که میریزد از افغان است و خارجی ها از آن منفعت ها خود را میگیرند و در وجود نا امنی ها، بی ثباتی و کشتار در كشور ما اهداف استراتیژیک شان را تعقیب میدارند.
دولت افغانستان به رهبری حامدکرزی درجریان سالهای اخیر از مراجع و طرق مختلف کوشیده تا با مخالفان مسلح کنار آمده و صلح را در کشور تامین نمايد تا زمینه برای رفاه و آسایش درکشور مساعد گردد. دولت دراین راستا واقعبینانه گام برداشته، پیشنهاد ها و طرح های که ازسوی دولت غرض تامین در کشور و تسریع روند گفتگو با مخالفان مسلح پیش گردیده و یا میگردد ازیک تعقل ، درک و برداشت ملی سرچشمه میگیرد.
درحالیکه دولت افغانستان به رهبری حامدکرزی از صلح و گفتگو با مخالفان سخن میگوید، جناح های مخالف و مشخصاً گروه طالبان بار،بار گفتگو و مصالحه رابا دولت رد نموده اگر طرح و یا نظر هم داشته اند ازیکه تازی و منفعت جویي سرچشمه گرفته است . باری آنها این دولت را به عنوان یک طرف قضیه نمیدانند ، باری هم از تعدیلات درقانون اساسی سخن میگویند، باری ختم جنگ را باختم حضور نیروهای خارجی ارتباط میدهند ، باری هم از پذیرفتن حقوق مدنی و رعایت حقوق زنان حرف میزنند، باری همه این مسایل را نفي ميكنند و برادامه جنگ تاکید میدارند.
آگاهان سیاسی موضع گیری طالبان و درحالات هم عقب نشینی از موضع شان را زاده دستورهای سازمان های استخباراتی منطقه میدانند، زیرا آنها در اختیار خود نیستند، افغانی فکر نمیکنند بل بیشتر به عنوان مهره از آنها استفاده میشود و تازمانیکه منافع کشور ها و رقابت های منطقوی وجود داشته باشد مشکل است که طالبان حرف از صلح بزنند و به عنوان یک اثر گذار بر روند سیاسی کشور تبارز نمایند.
مگر آنها باید حرف شان را دررابطه به صلح و دورنمای سیاسی کشور واضح سازند آنها باید بپذیرند که حال دهه هفتاد نیست که بنام جمعاوری اسلحه و تامین صلح سربلند کردند و در اخیر هم به خدمت بیگانگان نشستند باید آنها حرف شان را در عصر حاضر واضح سازند.
وحید مژده کارشناس مسایل سیاسی در رابطه به موضع گیری های متفاوت گروه طالبان به آژانس باختر گفت ، دلیل که طالبان همیشه برخواسته های شان پافشاری می نمایند اینست که تا به هنوز مذاکرات صلح به صورت اساسی و واقعی آن میان گروه های طالبان و دولت افغانستان آغاز نشده است .
آنها درآستانه این مذاکرات چانه زنی های سیاسی را در پیش گرفته اند تا موفقیت شان را درانکشافات بعدی تثبیت نماید.
این آگاه امور سیاسی بدین باور است، طالبان باید بدانند تا زمانیکه هردوطرف به گونه حضوری روی میز مذاکره نشینند و خواسته های یکدیگر را نشنوند ودلایل خود را ارایه نکنند، پذیرفتن پیشنهادات آنهم از طريق رسانه ها و يا افراد ميانجي برای هر دو طرف غیر قابل قبول نخواهد بود .
وی می گویدکه تا به حال پیشنهادات طرف های درگیر از طریق رسانه ها نشر شده است ودليل هم که طالبان پیشنهاد دولت افغانستان را تاکنون نپذیرفته ، این گروه به نوعی خود را در برابر نیروهای خارجی برنده میدان جنگ میداند و تازمانیکه یک طرف شکست را متحمل نشود به هیچ عنوان آماده پذیرش پیشنهاد طرف مقابل نمی شود.
اما جاوید کوهستانی آگاه امور نظامی دید متفاوت تر دارد او به خبرنگار آژانس باختر گفت: دلیلی که طالبان آماده برای پذیرفتن پیشنهادات دولت افغانستان نیستند این است که آنها یک گروه سیاسی نظامی مستقل نیستند ، یک گروه همیشه وابسته پاکستان میباشند.
وی میگوید ، تازمانیکه پاکستان تصمیم برهمکاری در جهت تامین امنیت درافغانستان نگیرد گروه طالبان و دیگر گروه ها نمی توانند به گونه مستقل در پروسه صلح و یا گفتگو های صلح اشتراک نمایند یاخواسته های دولت افغانستان را قبول نماید.
وی اظهار داشت اکثري رهبران طالبان تبعه افغانستان نمی باشند، بناً علاقه اي هم به خاطر تامین امنیت درافغانستان ندارند بیشتر رهبران گروه طالبان پاکستانی هستند در پاکستان صاحب خانه و آپارتمان میباشند و در کل پاکستان حاضر نیست تا گفتگو های صلح درافغانستان انجام شود و در مجموع همه تلاش های پاکستان در این است که پاکستان میخواهد تا اهداف خود را از طریق گروه طالبان در افغانستان تامین نماید.
فرهاد عظیمی نماینده مردم بلخ در مجلس نماینده گان و نائب منشی ولسی جرگه، طالبان را یک گروه افراطی میداند که به جز از مسله واگذاری قدرت برای آنها به هیچ مسئله ديگر قانع نمیشوند چون آنها به زعم خود، دولت افغانستان را یک دولت غیر مشروع تلقی می نمایند ، خواهان تشکیل امارات خود شان و در دست گیری قدرت سیاسی هستند.
وی بدین باور است مسله حضور نیروهای خارجی برای این گروه و خروج کامل آنها از افغانستان بهانه بیش برای طالبان و حامیان شان نیست و آنها به خاطر وقت تلفی، همیشه پیشنهاد و نظرارائه میکنند و بعداً خود آن را نفی میدادند.
ا زگفته های بالا بر میاید که طالبان به یکه تازی و انحصار طلبی فکر میکنند درحالیکه دولت دروجود نهاد های چون شورای عالی صلح راه رسیدن به صلح را طی میکند و اهداف جامع را دنبال می نماید.
طالبان باید بدانند که اوضاع و احوال کنونی با دهه هفتاد فرق فاحش دارد و آنها دیگر آن طالبان نیستند که مردم ناجی خطاب شان میکردند. آنها بايد به واقعيت ها تن دهند به كشتار مردم خاتمه بخشند و براي منافع ملي فكر نمايند.
