صدها هزارکودک محروم از مکتب ؛ تنها نان آور خانواده های شان درافغانستان اند

کابل 27 عقرب باختر
صدها هزار کودک در افغانستان به دور از درس و رفتن به مکتب ، مشغول کار های شاقه اند تا لقمه نانی به خانواده های شان دست و پا کنند.
به اساس ارقام ارائه شده ، بیش از پنج صد هزار کودک در افغانستان مشغول کارهای شاقه اند ؛ کودکانی که ازرفتن به مکتب محروم اند و تنها هدف شان پیدا کردن نان به خانواده های شان می باشد.
پنجاه درصد این کودکان کسانی اند که والدین شان را در حمله های هراس افگنی از دست داده اند.
بیشتر این کودکان ساکن مناطق نا امن افغانستان به ویژه هلمند ، فراه ، غور و غزنی اند ؛ محل هایی که سایه جنگ آرامش ، کاروبار و اقتصاد مردم را گرفته است.
موتر شویی ، سگرت و پلاستیک فروشی روی جاده ، پینه دوزی و رنگ کردن بوت ، کار در رستورانت و فروشگاه ها ، وظایف این کودکان را می سازند.
وزارت کار و امور اجتماعی می گوید که درآمد این کودکان بین پنجاه تا دوصد افغانی است.
این درحالیست که درامد روزانه پنجاه تا دوصد افغانی برای پیشبرد زندگی یک خانواده کوچک هم کافی نیست چه برسد به آنهایی که درخانه های کرایی زند گی می کنند.
آمارها نشان می دهد که دست کم هشتاد درصد این کودکان علاقه مند رفتن به مکتب اند اما روزگار آنان را به دور از درس در کار های شاقه مشغول نگهداشته است.
سودابه شش ساله درشهر کابل خریطه های پلاستیکی می فروشد.
اوپدرش را سال پیش دریکی از حمله های انتحاری درشهر از دست داد و مجبور است با مادرش در پیدا کردن لقمه نانی بازو بدهد.
مادر سودابه درخانه های مردم کالا شویی می کند و درآمد اندک دارد.
سودابه می گوید روزانه پنجاه تا صد افغانی از درک فروش خریطه های پلاستیکی درآمد دارد و با آن شب و روز می گذرانند.
او به خبرنگار آژانس باختر گفت" مه  و مادرم روز صد یا دوصد افغانی پیدا می کنیم و با این پیسه به دو خواهرک و یک برادرم نان و کالا می خریم ، گذاره می کنیم دگه."
احمد دگرکودک قربانی جنگ درافغانستان است . پدر ، مادر و یک برادر او در حمله طالبان جان باخته اند.
او می گوید که پس از کشته شدن پدرش ، او مجبور است روزانه با رنگ کردن بوت مردان ، لقمه نانی برای ،  دو خواهر خرد سالش پیدا کند.
آگاهان اجتماعی و اقتصادی جنگ و تاثیراتش بر اقتصاد خانواده ها و کاروبار را عامل افزایش میزان کودکان کارگر در افغانستان می خوانند.
آنان می گویند افزایش سرمایه گذاری و ساخت فابریکه های تولیدی بهترین راه برای اشتغال زایی و رشد اقتصاد خانواده ها درکشور است.
فرامرز یکی از مسوولان  یک نهاد حمایت ازکودکان می گوید که افزایش دامنه ناامنی درکشور ، باعث شده تا سرمایه ها از کشور فرار کند .
اوگفت سرمایه گذاری روی کشاورزی و ایجاد فابریکه ها ، تنها راه رشد اقتصاد خانواده ها و جلوگیری از تن دادن کودکان به کارهای شاقه است.ختم/ابوی