متن سخنرانی حامد کرزی، رئیس جمهوری اسلامی افغانستان در شصت و هفتمین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد

كابل باختر 7 ميزان
متن سخنرانی حامد کرزی، رئیس جمهوری اسلامی افغانستان در شصت و هفتمین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد
آقای رئیس،
عالی جنابان،
خانم ها و آقایان،
همین حالا که ما با هم صحبت می کنیم، جهان از شرارت متعصبین که اعمال توهین آمیز را بر خلاف عقیده بیشتر از یک و نیم میلیارد مسلمان در جهان انجام داده اند، تکان خورده است. ما این اعمال توهین آمیز را شدیداً محکوم می کنیم،  این اعمال اگر در قالب یک فلم یا کارتون و یا هم اقدامات دیگر توهین آمیز و حساسیت بر انگیز باشد، هیچگاهی به عنوان آزادی بیان توجیه پذیر نیست.
در عین حال چنین اعمال نمی تواند دلیلی باشد که تظاهرات واقعی مسلمانان صلح دوست به خشونت مبدل گردد و در نتیجه آن به جان و مال افراد بی گناه آسیب برسد.
موضوع قابل نگرانی عمیق این است که جهان ما حالا نیز شکار حوادث خشونت، نفرت و بی عدالتی می گردد. بخصوص اسلام ستیزی یک پدیده قابل نگرانی است که زنده گی مسالمت آمیز میان تمدن و فرهنگ ها را تهدید می کند. بنابرین رهبران، سیاستمداران و رسانه های غربی را خطاب قرار داده میگویم تا بر خلاف این پدیده مبارزه کنند.
وجیبه ماست تا در راستای گسترش فضای گفتگو و همکاری کار کرده، تا بتوانیم بر ضد عوامل نفاق و انزجار مبارزه نموده، تعهد مانرا برای تحقق فردای بهتر و روشن نسل های آینده عملی سازیم. ما باید آواز آنهای را که برخورد میان تمدن ها را ترویج می کنند خفه کرده و صدای آنانی را بلند کنیم که برای تحمل پذیری و تفاهم ندا می کشند.
آقای رئیس!
کشور من افغانستان نمونه از همکاری های بین المللی و همبستگی جهانی است. حدود یک دهه قبل؛ کشور های زیادی از سراسر جهان برای تامین صلح و مبارزه با نیروهای تروریستی و افراطی با مردم افغانستان یکجا شدند.
در آن زمان افغانستان در تمام عرصه ها، کشوری ویران بود و مردم افغانستان چندین دهه رنج های بیشماری خشونت، محرومیت و مداخلات بیجای خارجی را متحمل شده بودند. قبل از اینکه تروریزم به مثابه تهدید مشترک، امنیت جهان را برهم بزند، مردم افغانستان قربانی ظلم و وحشت شبکه های مختلف تروریستی گردیده بودند که از نقاط مختلف جمع شده و افغانستان را به پناهگاه امن شان مبدل کرده بودند.
اگر به ده سال قبل بنگریم، افغانستان تغییر قابل توجه ی نموده است. دموکراسی نهادینه شده، خدمات صحی به جمعیت بیشتر کشور فراهم شده و میلیون ها دانش آموز اعم از دختر و پسر، مصروف تعلیم در نهاد های تعلیمی ابتدایی و تحصیلات عالی می باشند.
اما به این دستآورد ها به آسانی نایل نشده ایم و اینکه آرزوی واقعی مردم افغانستان به صلح و امنیت هنوز تحقق نیافته است. در حالیکه مبارزه جهانی علیه تروریزم همچنان ادامه می یابد، بیشترین قیمت را در این جنگ از دید مالی و جانی هنوز هم  مردم افغانستان می پردازد.
تروریزم در دهات و قصبات افغانستان ریشه ندارد و هرگز نداشته است. تمام منابع تروریزم و مراکز حمایوی آن در خارج از سرحدات افغانستان قرار دارد، بنابرین برای حفظ امنیت جامعه جهانی از تهدید تروریزم، مردم افغانستان نباید دیگر مجبور شوند تا در جنگ علیه تروریزم قربانی دهند و بار این جنگ را بر شانه های شان حمل نمایند.   
بخاطر احترام به قربانی و سرسپرده گی های بیشمار مردم افغانستان و قربانی های جامعه جهانی، این  جنگ با تروریزم باید به منابع اصلی آن کشانیده شود تا نتایج موثری را در قبال داشته باشد.
آقای رئیس،
ما امروز در افغانستان برای تحقق صلح و ختم خشونت به عنوان مبرم ترین نیاز تلاش می کنیم. با درک اینکه صلح بزرگترین آرزوی مردم افغانستان است و اینکه تلاش های نظامی نمی تواند یگانه راهکاری موثر در تامین امنیت باشد، به همین منظور پروسه صلح و مصالحه را آغاز کردیم تا تمامی عناصر مخالف مسلح را، به زنده گی صلح آمیز در جامعه برگردانیم.
سال گذشته در همین ماه، اشتراک خویش را در مجمع عمومی سازمان ملل متحد بخاطر ترور استاد برهان الدین ربانی رئیس شورای عالی صلح نیمه تمام گذاشتم. استاد توسط تروریستی به شهادت رسید که بنام پیام آور صلح آمده بود و با انجام دادن این ترور به پروسه صلح ما شدیداً ضربه وارد کرد. اما با وجود این همه، افتخار دارم که پسر استاد شهید صلاح الدین ربانی که ریاست شورای عالی صلح را به عهده دارد، در ترکیب هیات افغانستان به نیویارک آمده است.
همانگونه که بار ها گفته ام، آغوش ما برای صلح و مصالحه نه تنها با طالبان بل براي تمامی مخالفین مسلح ای باز است که می خواهند به زنده گی آزاد، با عزت و صلح آمیز در کشور شان بر گردند. خواست ما در مقابل از آنها خیلی ساده است: پایان دادن به خشونت، قطع رابطه با شبکه های تروریستی، حفظ دستآورد های ده سال گذشته و  احترام به قانون اساسی.
برای تسهیل و کمک در پروسه صلح، از شورای امنیت سازمان ملل متحد می خواهم تا از تلاش های ما به طور کامل در زمینه حمایت کند. در این خصوص، از کمیته تعزیرات بر طالبان که در سال ۱۹۸۸ تشکیل گردیده می خواهم تا اقدامات عملی را برای حذف نام های سران طالبان از لست سیاه آن سازمان به عنوان گامی در جهت تسهیل مذاکرات مستقیم، اتخاذ نمایند.
ما آرزو داریم تا جمهوری اسلامی پاکستان منحیث کشور همسایه نقش مهم خویش را در راه برقراری صلح و پایان جنگ ایفا نماید. در سالهای اخیر از نزدیک با برادران پاکستانی ما بخاطر جلب حمایت شان از پروسه صلح افغانستان در گفتگو بوده ایم. ما به این باوریم که این گفتگو ها برای امنیت خود پاکستان، تمام منطقه و فراتر از آن حیاتی می باشد.  
ما در روابط برادرانه خویش با پاکستان کاملاً متعهد هستیم، اما از چالش های نیز آگاهی داریم که ممکن است فضای باور و اعتماد میان ما را زیان برساند، مانند حملات اخیر راکتی بالای قریه های افغانستان که می تواند تلاش های جاری امنیت مشترک میان افغانستان و پاکستان را زیان جدی برساند.
آقای رئیس،
در جریان دو سال گذشته، اولویت های ملی ما این بود که نیروهای امنیتی افغانستان، مسئولیت امنیت خاک خویش را به عهده گیرند. پروسه انتقال تا اواسط سال ۲۰۱۳ میلادی تکمیل و نیروهای ناتو و آیساف تا پایان سال ۲۰۱۴ از افغانستان خارج  شوند.
آقای رئیس،
سال قبل بر علاوه تداوم انتقال مسئولیت های امنیتی و پروسه صلح، سال پیشرفت های قابل توجه ای درعرصه گسترش و تقویت تعهدات و همکاری بین المللی نیز بود.
در اجلاس ماه می سران ناتو در شیکاگو، افغانستان تعهدات دراز مدت سازمان ناتو و دیگر کشور ها را در راستای آموزش، تجهیز و پایداری نیروهای امنیتی، بدست آورد. جامعه جهانی در ماه جولای امسال در کنفرانس توکیو تعهدات قوی خویش را برای رشد افغانستان در زمینه های اجتماعی و اقتصادی در "دهه تحول" تجدید کردند که ما از آنها تشکری می کنیم.
"چهار چوب حساب دهی متقابل" که در توکیو تصویب گردید، ساختار روشنی را برای مشارکت و همکاری های موثر به میان آورد. از جامعه جهانی بخاطر آماده گی شان برای هماهنگ ساختن کمک های شان طبق اولویت های ملی ما و مصرف مساعدت ها از طریق بودجه افغانستان، استقبال می کنیم.   
ما هم از جانب خویش به تعهد مان برای بهبود حکومتداری و همکاری با متحدین بین المللی جهت از بین بردن سرطان فساد چه در حکومت افغانستان و یا سیستم کمک های جهانی، مجدداً تاکید کردیم.
آقای رئیس!
ما درک می کنیم که سرنوشت افغانستان به منطقه و ماحول آن پیوند خورده است. چه این سرنوشت در رویارویی با تهدیدات مشترک مانند تروریزم، افراطیت و یا مواد مخدر باشد و یا در فرصت های باشد که برای رشد و آسایش از آن می توانیم مستفید شویم. در این خصوص پروسه استانبول که در ماه نومبر سال ۲۰۱۱ آغاز گردید دستوری کار جدیدی را برای امنیت، اعتماد سازی و همکاری ها در سطح منطقه که افغانستان مرکز آن محسوب می گردد ارائه می کند. ما برای تامین روابط قوی و متداوم با همسایه های دور و نزدیک خویش از هیچگونه تلاشی دریغ نخواهیم کرد.  
آقای رئیس،
حالا به مسایل بین المللی می پردازیم، افغانستان وضعیت موجود در سوریه را با نگرانی دنبال می کند. از یکسال بدینسو هزاران تن از خواهران و برادران ما در سوریه در اثر خشونت های که روبه افزایش است جان های شانرا از دست می دهند. ما از تعیین لخضر ابراهیمی بحیث نمایند خاص سازمان ملل متحد و اتحادیه عرب بخاطر حل بحران سوریه استقبال می کنیم. ما افغانها با آقای ابراهیمی آشنایی خوبی داریم، مردم ما برای او احترام زیادی قایل اند و موصوف تجربه ها و توانایی های زیادی را برای انجام کاری که در پیشروی اش است، با خود دارد. 
در اینجا من مردم سوریه را خطاب می کنم که ما افغانها جنگ و خشونت را تجربه کرده ایم و این را می دانیم که بازسازی یک کشور به چه اندازه یی دشوار است. من به نماینده گی از مردم افغانستان از مردم سوریه آرزو زیادی دارم که هر چه زودتر با یکدیگر مذاکره نموده و از خشونت دست بردارند زیرا جبران نمودن آن کار آسانی نیست.
بحران جاری در فلسطین برای افغانستان و سایر کشور ها شدیداً قابل نگرانی است. مردم فلسطین از مدت زیادی بدینسو رنج دیده اند. به شمول حق  ساختن دولت مستقل فلسطینی، ما از حقوق خواهران و برادران فلسطینی خویش به طور کامل حمایت می کنیم. ما می خواهیم تا اشغال خاک فلسطین دیگر پایان یابد و خواستهای برحق مردم فلسطین به حقیقت مبدل شود. 
خانم ها و آقایان،
اصلاح سازمان ملل متحد موضوع مهمی در سطح بین المللی است، سازمان ملل متحد از بدو ایجادش نقش مهمی را در جهت بوجود آوردن جهان مصئون و با امن ایفا کرد که در اثر آن زنده گی مردم جهان بهتر شده است. این سازمان در جهت حفاظت از حقوق بشر و در راه آگاهی عامه در زمینه گام بردارد.
با وجود این، با در نظر داشت اینکه جهان در حال تحول است، ما از این حقیقت چشم پوشی نمی توانیم که سازمان ملل متحد به یک اصلاح همه جانبه نیاز دارد، تا بتواند در مطابقت با حالات موجود، چالش ها و واقعیت های جدید را بهتر انعکاس دهد. اصلاح شورای امنیت سازمان ملل متحد مساله یی می باشد که از مدت زیادی بدینسو مطرح شده است. اولویت ما باید ساختن شورای امنیتی باشد که در آن اصلاحات به وجود آمده، همه شمول، تمثیل کننده اراده کشور ها و مرجع شفاف باشد. همچنان از پیشرفت های که در این زمینه طبق چارچوب موسوم به مذاکرات بین الحکومات بدست آمده است، استقبال می کنیم.
از حوصله تان سپاس فراوان!