فروش اطفال باچه انگیزه؟

"فقر یا کسب ترحم"

کابل باختر/ 11/ دلو

طی دو ماه اخیر حداقل هرسه واقعه فروش اطفال درکشور ازسوی رسانه ها پخش گریده که میتواند مایه نگرانی باشد.

 به گزارش آژانس باختر ، اخیراً خبرازسوی برخی ازرسانه ها پخش شد که گویا یک خانواده بیجا شده ولایت هلمند که در يك خیمه در چهارراهی قمبر شهر کابل زندگی میکند از شدت فقر و ناداری طفل شش ساله اش را دربدل دوهزار و پنجصد دالر امریکایی بنام پسرشانزده ساله از بستگانش نموده اند پدراین دختر که خود را تاج محمد معرفی داشته ادعا نمود که یک فرزند سه ساله اش از شدت سرما در خیمه جان سپرد درحال حاضر او باهشت عضو دیگری خانواده اش در چهارراهی قمبر به زندگی خود ادامه میدهد و تاکید داردکه فروش فرزند برای او مشکل بوده مگر برای بقای زندگی سایر فرزندانش مجبور شد تا چنین نماید.

تنها تاج محمد درکابل نیست که دست به فروش فرزند زده قضیه مشابه درولسوالی دهدادی بلخ اتفاق افتاده و یک خانواده دیگر فرزند نوزادشان را درپروان فروختند مگر سرانجام یک فرد خیراندیش این نوزاد را دوباره با خانواده یکجا ساخت.

 یک عضو کمیسیون حقوق بشر که نمیخواهد نامش گرفته شود میگوید که دراین رابطه ازطریق رسانه ها آگاه شده هرگاه چنین واقعات درست باشد حقیقت تلخ در اجتماع افغانی است زیرا فروش یک فرزند میتواند آخرین راه برای بقا یک خانواده باشد این به نهادهای دولتی برمیگردد که چگونه به این گونه مشکلات خاتمه میبخشند.

 فرید حمیدی کمیشنر حقوق بشر و تحلیلگر سیاسی میگوید  اخبار چند واقعه مرتبط با چنين قضايا در مطبوعات نشر گردیده نشان دهنده ، فقر درکشور است.

 کمیسیون های خانواده گی با حمایت از خانواده ها و با اقدامات جدی و ایجاد طرح وشیوه های برای اشغال زدای  میتوانند از فروش اطفال جلوگیری نمایند .

 همچنان نهاد های جامعه معدنی با آگاه دهی به خانواده ها و بالا بردن سطح آگاهی آنان میتوانند اینگونه معاملات ( خرید و فروش اطفال ) را کاهش و درنهایت آن را ازبین ببرد.

درهمین حال یک منبع امنیتی اخبار فروش شماری از اطفال را درکشور بیشتر اخبار عاطفی و تبلیغاتی خواند او گفت که اخبار نشر شده خود نمایانگر این امر است که فروش اطفال درکار نبوده است هدف كمائي نمودن پول است در دهدادی بلخ طفل برای فروش آماده ساخته میشود مگر مادر و همسایه ها مخالفت میکنند سرانجام هیچ معامله صورت نمیگیرد درپروان طفل ظاهراً فروخته شده دوباره با خانواده یکجا میگردد و در خیمه های چهارراهی قمبر هم حرف از فروش نیست بل یک معامله است آنهم ازدواج درسن خورد .

 با تاسف ازدواج و بنام کردن در ایام طفولیت به يك  رسم درروستاهای کشور تبدیل گردیده بنام کردن و یا نامزد ساختن درایام کودکی و بالاخره گرفتن یک مقدار پول بنام طویانه در بخش های ازکشور رایج است این یک عرف ناپسند است پس آنچه در چهارراهی قمبر اتفاق افتاده ناشی از چنین عرف بیجا است وبرخی ها وجوددارند که این گونه قضایا معنوی را شکل عاطفی و رسانه میدهند تا پول بدست آورند و دراین کار موفق هم اند.

 مگر اعضای جامعه مدنی میگویند که هرکار از فقر سرچشمه میگیرد شاید آنها بخواهند عاطفه و ترحم جلب نمایند مگر این کار نیز فقر و ناداریی سرچشمه میگیرد زیرا هر انسان شخصیت قابل احترام دارد و میکوشد تا شخصیت و غرور وی رسانه یی نشود .