چرا ائتلاف ها در افغانستان شکننده است؟

کابل باختر 8 میزان
انتخابات ریاست جمهوری درافغانستان می تواند نقطه برای اتصال ونزدیکی حلقه های سیاسی احزاب وسازمان پنداشته شود وزمینه را برای ایجاد یک دیدگاۀ واحد به میان آورد.
پدیدۀ ائتلاف ها وکنار آمدن های سیاسی  درافغانستان بعد از  سقوط  حکومت داکتر  نجیب الله درست زمانیکه جنگ های تنظیمی درکشور شعله ور بود درافغانستان راه یافت این گونه ائیلاف ها عمدتاً برای ایجاد حکومت و مشارکت سیاسی انجام میشد حالا که مردم افغانستان یک دموکراسی نوپا را تجربه میکنند و دو انتخابات ریاست جمهوری ، شورای ملی و شورای ولایتی را پشت سرگذشتانده اند،  باز هم ایجاد ائتلاف های سیاسی را شاهد اند مگر این گونه ائتلاف ها و کنارآمدن سیاسی در افغانستان گذشتۀ فعال نداشته  دیر دوام ، شکننده و زودگذر بوده است.
قراراست انتخابات ریاست جمهوری درکشور به تاریخ شانزده حمل سال آینده خورشیدی برگزار شود و روند ثبت نام نامزدان از تاریخ 27 سنبله آغاز گردید که الی 14 میزان ادامه خواهد یافت این پروسه سیزده روز کاری خود را سپری نموده و تنها شش روز آن باقی مانده است .
مگر تنها یکنفر به عنوان نامزد ثبت نام کرده است ، این درحالیست که از شماری فعالان سیاسی و اشخاص با نفوذ جهادی و قومی به عنوان نامزدان احتمالی انتخابات آینده نام گرفته میشود مگر تاکنون هیچکدام از آنها به کمیسیون انتخابات حاضر نشده و ثبت نام نکرده اند. نشست ها و گردهمایی های سیاسیون درگذشته نشان داده است که چهره های سیاسی کوشیده اند تا از طریق ائتلاف های سیاسی یک نامزد مشخص را مطرح سازند مگر در این اواخر حرف های وجود دارد که این اتحاد ها و ائتلاف ها دچار سردرگمی و اختلاف اند و تاکنون موفق نشده اند تا یک نامزد مشخص را معرفی نمایند این امر سبب گردیده تا تنها یکنفر به عنوان نامزد انتخابات آینده ریاست جمهوری به میدان آِید علت آن است که بگو مگو ها در میان جریان ها وائتلاف های سیاسی مانع معرفی نامزدان شده است این که چرا ائتلاف ها در افغانستان شکننده است. جواب های متفاوت نسبت به آن وجود دارد.
داکتر ظهیر سعادت نماینده مردم پنجشیر درولسی جرگه دلیل اساسی شکننده این ائتلاف ها را نبود هماهنگی فکری دربین گروه ها دانسته میگوید که این ائتلاف ها که بربنیاد یک دیدگاه واحد ایجاد نمی شود، روی یک استراتیژی بوجود نیامده این ائتلاف ها به منافع یک گروه بوده. درافغانستان همیشه ائتلاف های به  این دلیل که مقطع یی است که گروه ها و احزاب سیاسی روی مسایل حزبی و گروهء خود فکر میکند زمانیکه ائتلاف صورت میگیرد طرفین با هم وعده های متعدد می دهند و بعداز به قدرت رسیدن به آن وعده های وفا نمیگردد .
تجربه نشان داده است که همیشه درکشورما به منافع ملت توجه نگردیده و همیشه منافع مردم قربانی منافع شخصی و گروهی گردیده است به همین منظور ائتلاف های که بوجود میاید مقطع یی میباشد و نتیجه مثبت درقبال ندارد.
خلیل رومان تحلیلگر مسایل سیاسی: ائتلاف ها و کنار آمدن های سیاسی درآستانه انتخابات یک امر معمول و رایج درجهان است و نامزد را در رسیدن به قدرت قوی میسازد اما درافغانستان این چنین ائتلاف ها وزدوبندهای سیاسی به منفعت تیم خود شان میباشد درافغانستان نیز برخی احزاب و گروه های سیاسی بنا است که ائتلاف بزرگ بوجود آورده و درانتخابات ریاست جمهوری خط مشی واحد و کاندید واحد داشته باشند . درتاریخ سیاسی و اجتماعی افغانستان مورد و نمونه ای مشاهده نمیشود که احزاب و گروه های سیاسی با هم به خاطر کسب قدرت سیاسی ائتلاف تشکیل داده باشد . شکل نگرفتن ائتلاف سیاسی به چند دلیل است، اول ائتلاف سیاسی زمانی شکل میگیرد که احزاب و گروه های سیاسی متعدد به وجود آمده باشد .
با وجود این باید گفت که مواردی ازشکل گیری ائتلاف سیاسی درتاریخ سیاسی افغانستان وجود داشته است، که شکننده و خیلی زود از هم پاشیده است این ائتلاف ها به خاطر انحصار طلبی برخی جناح ها و جریان ها، ازهم فرو پاشیده است.
سجیه خبرنگار آزاد میگوید: در دو انتخابات گذشته نیز ما شاهد ائتلاف ها بودیم مگر بعداً شماری از اعضای این گونه ائتلاف به دور یک نامزد قوی و مطرح گرد آمدند و تعهد و وعده خود را فرامش کردند این نشان داد که ائتلاف ها درافغانستان بیشتر جنبه سلیقوی، گروهی و حتا شخصی دارد درحالیکه شرکت در انتخابات نامزد شدن و یا رای گرفتن یک مسوولیت ملی است که نباید آن را درمعامله گذاشت بهتر است که ائتلاف ها روی برنامه ها صورت گیرد نه چهره ها ، همچنان رای دهنده گان به برنامه توجه داشته باشند نه به افراد.
این خبرنگاربه عنوان یک شهروند رسالتمند به سیاسیون کشور این مشوره را میدهد که نسبت به سرنوشت کشور حساس باشند ائتلاف را یک فرهنگ سیاسی سازند و آن را وسیله برای نزدیکی و همگرایی ملی بدانند نه یک اندیشه سلیقوی و کوتاه سازی راه برای رسیدن به اهداف شخصی .
از گفته های بالا برمیاید که ائتلاف درافغانستان هنوز نتوانسته مفهوم و جایگاه خود را پیدا نماید . این به حلقه های و چهره های سیاسی برمیگردد که درمعاملات و کنار آمدن های سیاسی شان منافع ملی را در نظر داشته باشند و باکنار آمدن های موقت ذهن ، روان و غرور مردم شان را به گرو نگیرند .