متن سخنرانی محمد اشرف غنی رئیس جمهوری اسلامی افغانستان در مراسم گرامی داشت از روز بین المللی منع خشونت علیه زنان

کابل باختر 3قوس
جناب داکتر صاحب عبدالله، بانوی اول کشور، جناب وزیر صاحب امورزنان، اعضای محترم کابینه، جناب داکتر صاحب سیما سمر، همه خواهران و برادران و اعضای محترم کوردیپلوماتیک و مهمانان گرامی،
السلام و علیکم و رحمه الله و برکاته، 
خوش گلدینگ
خوش آمدید
ښه راغلاست
امروز روز تجلیل، روز تشخیص و روز تصمیم است. تجلیل از مقام زن بحیث زن و بحیث شخصیت مساوی با مرد، نه بحیث فرد دوم و نه بحیث شهروند درجه دوم.
اجماع جهانی، منطقه یی، اسلامی و بلاخره اجماع ملی که بر اساس فرمایش قانون اساسی صورت می گیرد این است که زن شخصیت درجه اول است و بحیث زن مورد احترام همه می باشد و سر نقش اش بحیث زن، بحیث یک شهروند، این دولت، حکومت وحدت ملی کاملاً مصمم است.
تشخیص، چون امروز هدفی را که تجلیل می کنیم، از واقعیت که زندگی می کنیم نهایت فاصله دارد و تشخیص این است که امروز خشونت علیه زن هم یک پدیده بین المللی است و بدبختانه یک مشکل جدی ملی می باشد. خواهر ما که صحبت کرد، حکایت از این می کند که امروز ما جرئت بیان درد خود را داریم، از جرئت، شجاعت و عزم راسخ این ها تشکر می کنم. این واقعاً جرئت می خواهد که پیشروی تمام مردم افغانستان، یک دختر باعفت افغان ایستاده شود و زجری را که کشیده و ظلمی را که دیده، بیان کند، اما این شروع یک گفتمان ملی است و تقاضای من از تمام مردم ما این است که این درد را درد خود بدانند، درد یک دختر ندانند، درد تمام دختران افغانستان بدانند و تصمیم در این که ما بعد از تشخیص اقداماتی را که کردیم قسمیکه داکتر صاحب پیشتر ذکر کردند، ده چند، بیست چند زیادتر بسازیم. ارتباط زن و مرد شاید مشکل ترین، پیچیده ترین و بنیادی ترین مناسبات همه جانبه باشد، چون در مناسبات مختلفی هستیم اما امید است که احترام رئیس جمهور به بانوی اول، احترام طارق پسرم به مریم دخترم یک نمونه شود که هر مرد افغان زن خود را به همین سویه احترام کند و هر پسر افغان خواهر خود را به همین اندازه دارای اهمیت بداند. ما دو اولاد فزیکی داریم، مگر پانزده میلیون اولاد معنوی داریم. از هر کدام این ها تقاضای ما این است که به صورت اساسی احترام زن را و شخصیت زن را یک هدف والای زندگی خود تعیین کنند. بدون این درد های جامعه ما رفع نمی شود و استناد ما معلومدار مانند همیشه بالای کلام الهی و سنت نبوی می باشد.
اگر قرآن مجید انسان ها را خلیفه خدا در روی زمین نامیده و آنان را به کرامت ذاتی مفتخر ساخته است، این منزلت اختصاصی به مردان ندارد و زن و مرد به صورت یکسان از آن برخوردار هستند. فراموش نکینم، اولین شخصیکه ایمان آورد بی بی خدیجه بود. خشونت و بدرفتاری با زنان در تضاد کامل با مقام خلافت و کرامتی است که خداوند به نوع آدمی بخشیده است. پیامبر اکرم نیز، چنانکه در کتاب سنن نسائی و برخی دیگر از کتاب های حدیث آمده است، با تأسی به رهنمودهای الهی اعلام داشت که باید با زنان به نیکی رفتار شود و گفت "مردانی که با زنان خود بدرفتاری می کنند از نیکان شما نخواهند بود". مردیکه بدرفتاری می کند خود را در جمله نیکان شمرده نمی تواند و جامعه باید این را رد کند چون هدایت پیامبر اسلام است. بی حرمتی به مقام زن و اقدام به خشونت در برابر وی هم تخطی از تعالیم اسلام است و هم در تعارض با قوانین و عرف های بین المللی قرار دارد.
د اسلامي تمدن د اوج په زمانه کې د مسلمانانو تجربه ښیي چې که له ښځو سره د ظلم او ستم مخه ونیول شي او برابر فرصتونه ورته برابر شي، نو هغوی کولای شي چې د ټولنې په سیاسي، اجتماعي، فرهنګي او علمي ژوند کې اغېزمن نقش ولري. د اسلام په صدر کې د پاکو بیبیانو په ستر نقش باندې هیڅوک سترګې نه شي پټولای.  د حضرت بي بي خدیجې او حضرت بي بې عایشې په څیر مېرمنو د ټولنې په علمي، سیاسي او اقتصادي ژوند کې لوی نقش درلود. په ورپسې پېړیو کې هم په اسلامي ټولنو کې د رابعه عَدَوِیَه، رابعه بلخي، ګوهر شاد بیګم، زرغونې انا، نازو انا او عایشه دراني غوندې سترو مېرمنو په شعر او ادب او عرفان او سیاست کې ځلاندې کارنامې لرلې دي. دوی ځکه مهم کارونه وکړل چې د تعلیم او پرمختګ فرصت ورته برابر شو او د خشونت او تبعیض په اور کې ونه سوځېدې. که د امیر دوست محمد خان خور نه وای، انګرېزان به شاید په دې توانېدلي وای چې زموږ ملي قیام مات کړي. هم یې پیسې ولېږلې مجاهدینو ته او هم یې څادر. ویل یې که پیسې غواړئ دا زماګاڼه اوکه جرئت نه لرئ زما څادر واغوندئ او زه په ویاړ دا څادر په اوږه اچوم، ځکه د افغانستان د ښځو څادر د عزت څادر دی. په کومو کورونو کې چې خشونت او ناوړه چلند کیږي، هلته د دغسې پرمختګونو امکان ډېر کم وي.
د ښځو په مقابل کې خشونت په ساده معنا کې د هغوی وهل او ټکول دي چې د اسلام د مبین دین له تعلیماتو ناخبره او له سمې تربیې محروم کسان یې مرتکب کېږي. خو له ښځو سره خشونت یوازې په فزیکي تشدد کې نه خلاصه کیږي. د خبرو او عمل له لارې خشونت مختلف شکلونه لري. د یو څو روپیو په مقابل کې د خور او لور خرڅول د خشونت یو ډېر ناوړه شکل دی چې متاسفانه په خپله ټولنه  کې یې  لا تر اوسه پورې لیدلای شو. ښځو ته د میراث نه ورکول، د هغوی د مالي حقونو سلبول، نجونې له زده کړو محرومې ساتل ، د زور ودونه ، د کم عمره نجونو ودول د خشونت نور مختلف شکلونه دي چې موږ باید د خپل دین او انساني حقونو په اساس مبارزه ورسره وکړو او له منځه یې یوسو. دغه راز ښځې د رایې له حقه یا نورو مدني حقونو محرومې ساتل او یا د هغوی په باره کې منفي تبصرې او قضاوتونه کول، د خشونت نور ډولونه دي چې مبارزه ورسره پکار ده.
مقابله با خشونت علیه زنان هم مسئولیتی اخلاقی، هم وظیفه ای قانونی، هم وجیبه ای دینی و هم ضرورتی انسانی است، تا دختران ما در کنار پسران ما زندگی توأم با خوشبختی داشته باشند، تا همه بدون تبعیض به آرزوها و رؤیاهای شان دست یافته بتوانند، تا مرد و زن جامعه ما به رفاه و آسایشی که حق شان است، دست پیدا کنند. برای این هدف، لازم است میان نهادهای عنعنوی و نهادهای مدنی جامعه ما، در کنار تلاش هدفمندانۀ سیستم های تعلیمی و تحصیلی ما، همزمان با تلاش های آگاهانه و مسئولانه رسانه های ما، همکاری و هماهنگی وجود داشته باشد. من افتخار می کنم که زنان ما امروز صاحب صدای بلند جمعی اند که در مطابقت با اصول دینی و ملی ما بمنظور جلوگیری از خشونت علیه شان تلاش میکنند. امروز از همه فعالین مدنی زن و مرد که در راه حقوق زنان مبارزه کرده اند من از صمیم قلب تشکری می کنم و خاصتاً از داکتر صاحب سیما سمر که یک الگوی برای زنان افغان شده و زندگی صدها و هزارها زن افغان راتغییر داده، از صمیم قلب تشکری می کنم. تنها یکبار به جاغوری بروید و ببینید که زندگی چقدر اطفال و زنان تغییر کرده و زن های که از داکتر صاحب الهام گرفته اند، دختران جوان ما با چه شجاعت و با چه فصاحت صحبت می کنند. امید است که هر کدام ما مثال داکتر صاحب سیما سمر را جدی بگیریم و اگر هر کدام ما صدها دختر را توانمند ساخته نمی توانیم، حد اقل یک تا ده تن را توانمند ساخته می توانیم و این مبدل به یک موج عظیم خواهد شد. همچنین از تمام فعالین دیگر من ابراز امتنان می کنم زیرا بدون وجود شما امروز غیر ممکن بود چون تنها به یک مجلس تشریفاتی مبدل می شد، موجودیت شما معنای این را دارد که شما حکومت وحدت ملی را مسئول نگه می دارید و ما در این فریضه ملی، شریک و همکار تان هستیم.  بیشتر این تلاش ها در چوکات نهاد های حمایت از حقوق زنان صورت گرفته است و بدین لحاظ مکلفیت ماست که در تقویت این نهاد ها تلاش نمائیم. دخترم عزیزم، تقاضای را که در قسمت خانه امن کردی و ضرورت یک بررسی سرتاسری را از حکومت وحدت ملی خواستی، ما به جان و دل قبول می کنیم و اراده ما این است که تمویل واضح در آینده از راه بودجه ملی به تقویت افراد محروم جامعه صورت خواهد گرفت. علمای کرام نقش بسیار اساسی و عمده داشته اند و فعالیت های این ها از طریق مساجد و منابر به آشنا ساختن مردم ما به تعالیم دینی ما دارای اهمیت خاص است، توصیه های اکید دین مبین اسلام را برای خودداری از خشونت و بدرفتاری با زنان وقتی که این ها توضیح می دهند، نقش بسیار اساسی دارد. نهادهای عدلی و قضایی مثلی که قبلاً ذکر شد، توجه شان جذب شده- تعداد زنانی که در بندی خانه ها هستند از ۹۰۰ تن کمتر شده است. هنوز هر قضیه ضرورت به تحقیق دارد، تحقیق می شود، در هر فرمانی نه تنها برای هشت ما یک تخفیفی خاص تعیین شده بلکه در هر فرمان عفو ما درخواست کردیم که برای زنان توجه خاص شود و برای اجماع که در دستگاه عدلی و قضایی ماست، این به نتیجه رسیده اند که برای یک زن یک سال حبس مساوی به دو سال حبس برای مرد تلقی شود.  
متاسفانه امروز نیز یک بخش عمده خشونت ها علیه زنان به اساس فرهنگ زن ستیز در ادارات حکومتی صورت میگیرد که شامل تهدید و جلوگیری از حضور زنان در ادارات میشود. تبعیض منفی هنوز هم دوام دارد، شکایت ها تان از پروسه سی بی آر به من رسیده و تعهد من این است که رفع می شود. این برخورد قابل تحمل نیست و مکلفیت تمام ما است تا در رفع و تغییر این فرهنگ زن ستیز تلاش نمایم. دولت وسیله ایجاد فرصت و مساوات است، دولت وسیله تطبیق قانون اساسی است و فرهنگ زن ستیز تخلف و تمرد از قانون اساسی و از روحیه ملی ما است. بنابرین همه باید بدانند که این روحیه باید تغییر کند و این فرهنگ قابل تغییر است.
نهادهای مدنی تلاش کنند تا سطح آگاهی عمومی را نه تنها در سطح شهرها، بلکه درقریه ها و ولسوالی ها نیز بالا ببرند و مردم را به عواقب سوئی که از  اِعمال خشونت بر زنان ناشی می شود باخبر کنند.
هفته محو خشونت علیه زنان یک فرصت مناسبی است تا که مردم ما بتوانند در یک گفتمان ملی هم منحیث فرد و هم منحیث جامعه به ابعاد مختلف پدیده شوم خشونت و عوامل آن بپردازند. من از وزیر صاحب امور زنان که به نمایندگی شما نظریات و پیشنهادات خود را ابراز کردند، تشکر می کنم. یک جلسه خاص کابینه بالای پیشنهادات تان غور خواهد کرد و تصامیم عملی خواهد گرفت. 
دولت و ملت باید یکجا به این هدف متعهد باشد که جامعه ای عاری از خشونت علیه زنان داشته باشد، و این باور در آگاهی عمومی جامعه شکل بگیرد که نمی توان جامعه ای سعادتمند و خوشبخت داشت مگر زمانی که ریشه های شجره خبیثه خیانت را بخشکانیم و به هر نوع تبعیض و بیعدالتی، از جمله بیعدالتی جنسیتی پایان ببخشیم.
یشه سن افغانستان
زنده باد افغانستان
تل دې وي افغانستان.