پیام محمد اشرف غنی رئیس جمهوری اسلامی افغانستان به مناسبت روز جهانی محو خشونت علیه زنان

کابل ۴ قوس باختر
با وصف پیشرفت¬هایی که تمدن انسانی تا اکنون داشته و به دستآوردهایی قابل ملاحظه دست یافته است، پدیدۀ غیر انسانی خشونت علیه زنان هنوز هم از جامعۀ انسانی محو نگردیده است. این پدیده که ریشه در عوامل متعدد دارد، سبب قربانی شدن هزاران زن و دختر بی‌گناه گردیده و زندگی شمار زیادی از انسان¬ها را به تیرگی کشانده است.
له ښځو سره خشونت د بشري ټولنې یو ډېر لوی مشکل دی چې له بده مرغه په وروسته پاتې او نالوستو ټولنو کې لا زیات لیدل کېږي. که څه هم د اسلام مبین دین او د افغانستان د اسلامي جمهوریت اساسي قانون او زموږ د ټولنې عالي ارزښتونه په هیڅ وجه دا اجازه نه ورکوي چې له ښځو سره زور زیاتی وشي، خو په عمل کې وینو چې دغه بدمرغه پدیده اوس هم د یوې ساري ناروغۍ په څېر زموږ په کلیو، ښارونو، کورونو او کارځایونو کې موجوده ده او د اجتماعي ژوند د بهتري په لاره کې د خنډ سبب کېږي.
مبارزه با خشونت علیه زنان و محو آن از زندگی بشر از مسئولیت¬های دینی، وظایف اخلاقی و وجایب ملی ماست که باید برای آن گام¬هایی موثر و بنیادی برداشته شود. گام نخست در این راستا آگاهی¬دهی است. باید از زشتی و زیان خشونت علیه زنان به تکرار سخن گفت تا آگاهی جمعی و روان عمومی به آن به چشم امری مسلم بنگرد. همچنان آموزش را باید در این زمینه به کار گرفت و در کتب درسی مضمون یا مضامینی در بارۀ مذمت خشونت وجود داشته باشد و خشونت علیه زنان به مثابۀ یکی از زشت¬ترین انواع خشونت به نقد گرفته شود. به همین ترتیب باید قوانین مشخصی برای جلوگیری از خشونت علیه زنان ایجاد شود، و ساختارهای حقوقی کشور ما سازوکارهای روشنی برای مقابله با اعمال خشونت آمیز بر ضد زنان داشته باشد.
زن مانند مرد و به مثابۀ یک انسان، برخوردار از حقوق مساوی با وی، حق دارد که در کمال امنیت جسمی و روانی قرار داشته باشد، زندگی آرام و آسوده را به پیش ببرد و برای تحقق خواسته¬ها و شکوفایی استعدادهایش با مانعی روبرو نشود. خشونت تنها در برخوردهای خشن فیزیکی خلاصه نمی¬شود، بلکه هر نگاه تبعیض¬آمیز که مبتنی بر جنسیت باشد و سبب به حاشیه راندن زن در اجتماع، محروم کردن او از حقوق قانونی، و تحمیل شرایط دشوار جسمی یا روحی بر او گردد، مظاهری از خشونت به شمار می¬رود.
افغانستان زمانی از مشکلات اساسی خود رهایی خواهد یافت که نگاه انسانی به زن تقویت و تعمیم پیدا کند، کرامت و شرافت وی کماحقه به رسمیت شناخته شود، نشانه¬های تبعیض از فرهنگ آن رخت بر بندد، و اثری از هیچ نوع خشونت در برابر زنان باقی نماند.
معیار ارزیابی هر جامعه و راه پی بردن به برخورداری آن از فضایل انسانی، مصئونیت داشتن زنان آن در برابر خشونت و میزان برخورداری آنان از خوش¬بختی و آرامش است. جامعه¬ای که در آن زن به حیث قشر ضعیف شناخته شده و از همان رو مورد قهر و سرکوب قرار بگیرد و از حق تعلیم، حق کار، حق حضانت و سایر حقوق دینی و قانونی¬اش محروم بماند، آن جامعه نه با ارزش¬های دینی و نه با معیارهای انسانی برابری و انطباق دارد.
که څه هم د افغانستان په خلاف د ترهګرو د روانې تحمیلي جګړې یوه ناوړه  نتیجه له ښځو سره خشونت دی، خو له نېکه مرغه زموږ اساسي قانون دا زمینه مساعده کړې ده چې انساني حقونو ته تر پخوا ډېره توجه وشي او له ښځو سره د خشونت په مقابل کې مبارزه زور واخلي. اوس افغاني ټولنه په ټول قوت سره د انساني حقونو په برخه کې د اساسي قانون  د غوښتنو په لور په حرکت کې ده.
د افغانستان اسلامي جمهوریت د ښځو د حقونو نړیوال میثاقونه، معاهدې او کنوانسیونونه لاسلیک کړي دي او ځان د نړیوالې ټولنې د یوه غړي په حیث مکلف ګڼي چې د ښځو د انساني حقونو په برخه کې او په تېره بیا له خشونت سره د مبارزې په برخه کې په خپلو اسلامي، انساني او قانوني مکلفیتونو عمل وکړي.
د ملي وحدت د حکومت په تېرو درې کلونو کې د افغانستان قوانین د ښځو انساني حقونو ته په پام سره تدوین شوي دي. نن ورځ موږ د سترې محکمې په  چوکاټ کې له ښځو سره د خشونت د دوسیو د تعقیب خاص دیوان لرو. دغه راز په لویه څارنوالۍ کې له ښځو سره د بې عدالتیو او خشونت د مخنیوي لپاره یو ځانګړی معاونیت فعالیت کوي چې په مختلفو ولایتونو کې نماینده ګي لري. دا د حکومت، علمای کرام، مدني ټولنې او د انساني حقونو د ټولو مدافعانو شریکه وظیفه ده چې له ښځو سره د خشونت د بدرنګې پدیدې په مقابل کې خپله اسلامي او انساني وظیفه په لا بهتره ډول تر سره کړي. نالان