تبصره

کابل/  ۱۴  دلو/ باختر

وضعیت افغانستان بیشتر از هر وقت دیگر حساس و نازک است در وجود چنین یک ناهنجاری٬ تقابل درونی،  بیشترما را به زمین می اندازد و این به خیر و فلاح کشور نیست.

مفسر آژانس باختر می نگارد؛ شرایط و وضعیت در افغانستان دشوارتر از هر وقت دیگر است٬ مردم از ادامۀ ناامنی٬ خشونت و جنگ به ستوه آمده اند٬ وضعیت اقتصادی رقتبار تر از هر وقت دیگر است٬ روند سیاسی با بن بست مواجه است٬ مذاکرات دوحه نتوانسته است که یک گام هم در مسیر آرزو های مردم حرکت کند٬ نیروهای خارجی در حال بیرون شدن از کشور اند٬ دسایس بیرونی بیشتر شده است و بازی های استخباراتی کشور های بیرونی تند تر شده است… در وجود چنین یک وضعیت٬ تقابل درونی  و اختلاف  نمی تواند توجیه شود.

با تاسف در جریان چند روز گذشته حرف های زیادی از تقابل میان ولسی جرگه و ارگ ریاست جمهوری شنیده می شود همچنان مواردی از اختلاف دیدگاه میان ارگ و شورای عالی مصالحه روی برنامۀ صلح  و چگونگی تعامل در دوحه دیده می شود.

با آن که فاصله میان نهاد های معتبر دولتی بیشتر شده است٬ شماری از رسانه ها٬ فعالان مدنی ٬ شماری از سیاست ورزان و اعضای دو مجلس شورای ملی به جای آن که در پی ترمیم خلا و کشیدگی باشند به گونۀ جانبدارانه عمل کرده اند٬ عمدی و یا هم غیر عمدی در عمیق شدن شگاف نقش داشته اند حتا به این معضل رنگ و شکل قومی و سمتی داده اند.

آنانی که دچار اختلاف اند هر کدام  مسوولیت های مهم و سرنوشت ساز دربرابر کشور دارند که ادامۀ آن می تواند فاجعه بار باشد.

اختلاف دیدگاه و نظر در هر جامعۀ دموکراتیک وجود می داشته باشد٬ رهبران نظام ها در بسیاری کشور ها٬ روی برنامه های کاری و شیوۀ عمل دچار اختلاف بودند مگر این اختلاف تا سرحدی بوده است که مانع تطبیق برنامۀ های مردمی نشده است و به کشیدگی سیاسی و سوق دادن کشور به سوی بحران تمام نشده است٬ در افغانستان هم اختلاف دیدگاۀ نظر و اندیشه وجود دارد و باید تحمل شود مگر نباید تا سرحدی پیش رود که باعث تقابل شود و عامل یک بحران تازه در کشور شود.

واقعیت تلخ این است که هم جامعۀ سیاسی ما٬ هم جامعۀ اجتماعی ما و هم جامعۀ رسانه یی ما دچار پراگندگی است و این برای دشمنان افغانستان فرصت های زیادی را خلق کرده است که مخرب تر از دیروزشوند و می توانند فردا ما را نابود کنند.

امروز شرایط٬ وضعیت و حالتی را برای ما به میان آورده است که اگر بخواهیم یا نخواهیم٬ باید در مسیر منافع ملی حرکت کنیم و یک دیگر را تحمل کنیم منافع ملی برای بقای ما یک خط سرخ است٬ اگر از این خط بیرون شویم٬ جز تباهی چیز دیگری در پی ندارد.

در حال حاضر ما افغانان صدای مشتر ک نداریم٬ هر کدام در مسیری روان استیم که انجام آن معلوم نیست٬ در چنین یک وضعیت ما نمی توانیم از آدرس یک ملت وارد بحث برای حل معضل هایی شویم که با سرنوشت ما گره خورده است و منافع همگانی را تهدید می کند٬ اگر ما به مفهوم واقعی آن برای ملت سازی تلاش نکنیم و تعریف واقعی از ملت بودن را به جهانیان به خصوص کشور های دور و نزدیک خود ارائه نکنیم در دام یک مصیبت بزرگ خواهیم افتاد.

شرایط موجود ار ما کار مسوولانه و دسپلین پذیری ملی می خواهد٬ لازم نه٬ بل نیاز است که همه برای عبور از دشواری های کنونی یک تن و یک صدا شویم تا بقای ما حفظ شود.  صائم