پیام الحاج ستر جنرال عبدالرشید دوستم معاون اول ریاست جمهوری به مناسبت روز جهانی مبارزه با مواد مخدر

کابل باختر 31 جوزا
پدیده شوم مواد مخدر در افغانستان یکی از مسایل جدی و دشوار فرا راه مردم ما بوده است که از سالیان درازی بدینسو موجب بد نامی برای کشور و مردم عزیز ما در سطح جهانی گردیده است.
متأسفانه ادامه جنگ در افغانستان موجبات آن را فراهم کرده است تا مبارزه بر ضد موادمخدر، کشت، تولید و ترافیک آن، چندان موفقیت آمیز نباشد و حتی موجبات بد امنی و استمرار جنگ را نیز بوجود آورده است.
امسال در چنین اوضاع و احوالی در کشور از روز جهانی مبارزه با مواد مخدر در کشور تجلیل به عمل می آید که از یک سو جنگها در کشور شدت یافته است و از جانبی هم فصل شیره برداری از تریاک در افغانستان می باشد.
اگر دولت جمهوری اسلامی افغانستان بتواند در زمینه محو و نابودی کشت خشخاش در سراسر کشور بگونه موفقیت آمیز عمل کند، در آن صورت است که ما قادر شده ایم در امر مبارزه با مواد مخدر به توفیقات مزید دست یافته ایم.
اما با اندوه و تأسف فراوان این امر تحقق نیافت و افغانستان بار دیگر در تولید تریاک در جهان پیشتاز شده است که این نکته خیلی می تواند منافع ملی و پرستیژ و جایگاه مردم و کشور ما را در جهان آسیب برساند.
افغانستان به کمک جامعه جهانی از سال هایی چند بدینسو در امر مبارزه با مواد مخدر فعال بوده است. این فعالیت ها در چند سال پیش توانسته بود مثمر واقع گردد ولی به دلیل تشدید اوضاع امنیتی در دو سال اخیر ما قادر نشده ایم تا مبارزه جدی و کمپاین محو و نابودی مزارع کوکنار درولایات را آنگونه که توقع می رفت، ادامه بدهیم. این امر در تسریع بد امنی و افزایش کشت و تولید مواد مخدر در افغانستان تأثیرات جدی وارد کرد.
کم توجهی جامعه جهانی در امر مبارزه با مواد مخدر در کشور و توسعه بد امنی ها نیز دست به دست هم دادند تا افغانستان همچنان بزرگترین کشت کننده مواد مخدر در جهان باشد.
امروز به دلیل دستیابی بیشتر مردم به مواد مخدر برای استفاده، پدیده اعتیاد در کشور روبه فزونی نهاده است و این امر بسیاری از خانواده های عزیز ما را گرفتار مصیبت های بزرگی کرده است.
ابتلای جوانان به مواد مخدر در واقع به معنای بیرون کردن آنان از چرخه آموزش، تعلیم و تربیه و کار می باشد و از جانبی هم سبب می شود تا سلامت روانی جامعه آسیب ببیند و خطر آن را که تعداد بیشتری را به این پدیده گرفتار کند، فراهم نماید.
والدین، بزرگان، علمای دین و مسئولان نهاد های آموزش و تربیتی در کشور توجه کنند و نگذارند تا فرزندان این کشور دست به استعمال مواد مخدر بزنند. با شیوه های آموزشی و تربیتی اضرار استعمال مواد مخدر به آنان تفهیم شود.
اگر چنانچه خانواده ها با غفلت و سهل انگاری متوجه فرزندان شان نگردند، اعتیاد می تواند آینده خانواده و حتی کل جامعه را مواجه به خطر سازد و کشور را از توسعه و انکشاف باز دارد.
اگر ما نتوانیم در مشارکت با جامعه جهانی گام های اساسی را در راه نابودی کشت کوکنار و انواع دیگر مواد مخدر بلند کنیم، در واقع زمینه ساز انکشاف بد امنی و توسعه ترور و دهشت در افغانستان نیز شده ایم.
دولت جمهوری اسلامی افغانستان برنامه هایی را در راستای مبارزه با مواد مخدر رویدست دارد که در صورت پیروزی ما در برابر ناامنی و جنگ، عملی خواهد شد.
بیاد داشته باشید که یکی از راه های تمویل دشمنان مردم افغانستان نیز از ناحیه مواد مخدر می باشد که در صورت از میان برداشتن این پدیده شوم، راه های دستیابی آنان به پول و منابع تجهیز نیز از میان خواهد رفت.
ما باید با تمام قوت در امر مبارزه با مواد مخدر کوشا باشیم، در این زمینه مسئولیت و وجایب بزرگان، علمای دین و همه مردم افغانستان این است تا در مجادله با کشت، تولید و ترافیک مواد مخدر از دل و جان کوشش کنند و دولت را در این راستا یاری برسانند.
همکاری مردم، جامعه جهانی و دولت جمهوری اسلامی افغانستان دراین راه، می تواند مثمر ثمر واقع شده و زمینه های ریشه کن شدن آن را در کشور فراهم آورد.
در پایان از مردم کشورو از دهقانان عزیز مان می خواهم که به یک باره گی به کشت و تولید مواد مخدر نه بگویند و مردم و کشور شان را از این مصیبت عظیم نجات بدهند.
بیگمان انتخاب کشت جایگزین یکی از راه هایی است که می تواند مارا قادر بسازد تا ازشر تریاک، چرس، بنگ و دیگر انواع مواد مخدر نجات یابیم و بجای آن با کشت نباتات مفیده، کشور مان را از احتیاج به بیگانه گان نیز خلاصی بخشیم.