اعلامیۀ باکو

کابل باختر 12 قوس
پروسۀ قلب آسیا/استانبول هفتمین کنفرانس وزراء دهم قوس 1396
"اتصال امنیتی و اقتصادی به منظور بهبود وضعیت در منطقۀ قلب آسیا"
1. ما، وزرای خارجه و نماینده گان کشورهای اشتراک کننده، کشورهای حامی، و نماینده گان سازمانهای بین المللی و منطقوی در باکو پایتخت جمهوری آذربایجان به تاریخ دهم قوس 1396 هفتمین جلسۀ پروسۀ قلب آسیا/استانبول را به سطح وزرای خارجه برگزار نمودیم. این کنفرانس تحت ریاست متشترک جلالتمآب المار محمد یاروف وزیر خارجۀ جمهوری آذربایجان و جلالتمآب صلاح الدین ربانی وزیر امور خارجۀ جمهوری اسلامی افغانستان برگزار گردید.
2. ما از جلالمتآب اشرف غنی رئیس جمهور افغانستان و جلالمتآب الهام حیدر اغلو علیوف رئیس جمهور آذربایجان بخاطر افتتاح این کنفرانس تشکری مینماییم.
3. ما تعهد خویش را در قبال شش کنفرانس گذشته و اصول، اهداف، و نتایجی که در اعلامیه های این کنفرانس ها درج گردیده متعهد میدانیم که همانا رسیدن به صلح و رفاه در منطقۀ قلب آسیا است. شش کنفرانس قبلی به ترتیب در استانبول (2011)، کابل (2012)، آلماتا (2013)، پیکنگ (2014)، اسلامآباد (2015)، و امرتسر (2016) برگزار گردید.
4. ما تائید مینماییم که پروسۀ استانبول زمینۀ بی نظری و مهم برای ایجاد مذاکره و بلند بردن سطح اعتماد بین کشورهای منطقه میباشد. این پروسه همکاریهای سیاسی، امنیتی، و اقتصادی منطقوی را به هدف ایجاد صلح، ثبات، و رفاه در افغانستان و سرتاسر منطقه افزایش میدهد.
5. ما روی نیاز برای بلند بردن همکاری های منطقوی برای رویارویی با  چالشهای مشترک و ارتقای سطح امنیت، ثبات، و انکشاف اجتماعی – اقتصادی در منطقۀ قلب آسیا تأکید مینماییم. بنابراین، ما تعهد خویش را برای تقویت نمودن همکاریهای بیشتر میان کشورهای اشتراک کننده و حامی تجدید میکنیم.
6. ما تعهد خویش را در قبال منشور ملل متحد و اصول مندرج آن در قسمت اقتدار، استقلال، تمامیت ارضی، مصئونیت مرزهای بین المللی، مساوات ملتها، و عدم مداخله در امور داخلی هیچ دولتی، و همچنان اصول بین المللی و نورمهای قانون بین المللی تصدیق مینماییم. برعلاوه، ما تعهد خویش را در قبال اعلامیۀ جهانی حقوق بشر نیز تائید میکنیم.  ما اهمیت گفتگوهای سیاسی بیشتر  و مشوره میان کشورهای اشتراک کننده در این پروسه را برای یک منطقۀ باثبات، صلح آمیز، و مرفه تصریح مینماییم.
7. ما وجیبۀ خود میدانیم تا از هرگونه تهدید و استعمال زور علیه استقلال سیاسی، تمامیت ارضی، یا اقتدار دولت های دیگر اجتناب بورزیم. ما تعهد خویش را در راستای انکشاف روابط دوستانه میان کشورهای قلب آسیا براساس روابط خوب همسایگی، همزیستی مسالمت آمیز، و عدم مداخله در امور داخلی کشورهای دیگر تصریح میداریم.
8. ما از تلاشهای سازندۀ فعلی  و تعهدات حکومت افغانستان برای ارتقای اتصال منطقوی و انکشاف ارتباطات و همچنان ایجاد محیط برای اعتماد بیشتر قدر دانی میکنیم.
9. ما نیاز برای تقویت اعتماد و همکاری در منطقه را درک میکنیم تا  ثبات و رفاه افغانستان  و منطقۀ اطراف آنرا ارتقا ببخشیم. ما موافق هستیم تا بصورت فعال در یک پروسۀ متداوم و گفتگوی مؤثر میان افغانستان و همسایگان دور و نزدیک اش  پیرامون تمام موضوعات منافع مشترک برای افغانستان و تمام منطقه سهم بگیریم.
جنگ علیه دهشت افگنی
10. ما دهشت افگنی، افراط گرایی خشونت آمیز، افرطیت، بنیادگرایی، جدایی و فرقه گرایی، و ارتباطات میان آنهارا به عنوان بزرگترین چالشها در برابر صلح، امنیت، و انکشاف اقتصادی افغانستان، قلب آسیا، و سیستم  بین المللی میدانیم.
11. ما تائید مینماییم که دهشت افگنی  را نباید با دین، ملیت، شهروندی، یا نژاد ربط داد.
12. جنگ علیه دهشت افگنی برای تمام کشورهای قلب آسیا در اولویت قرار دارد و ما تصمیم گرفته ایم تا برای جلوگیری و سرکوب نمودن اعمال تروریستی از طریق همبستگی و همکاری منطقوی  در مطابت با منشور و وجایب ملل متحد  تحت قانون بین المللی، بشمول قانون بین المللی حقوق بشر، قانون بین المللی مهاجرت ( به عنوان قوانین عملی بشری بین المللی)، و همچنان از طریق تطبیق کامل کنوانسیونهای مرتبط بین المللی،  قطع نامه های شورای امنیت ملل متحد، و راهبرد ملل متحد در راستای مبارزه با دهشت افگنی یکجار کار کنیم. ما آمادگی خود را در کار با دفتر جدید ملل متحد برای مبارزه با دهشت افگنی اعلام میداریم تا دهشت افگنی را در مطابقت با قطع نامۀ UNFA 21/79  در منطقۀ قلب آسیا سرکوب و ریشه کن نموده و از آن جلوگیری بعمل آریم.
13. ما خواهان همکاریهای عملی منطقوی و بین المللی برای از بین بردن تروریزم و  تمام اشکال آن هستیم که این امر شامل نکات آتی میباشد: از بین بردن پناه گاه های دهشت افگنی و پناه گاه های امن آنها، جلوگیری از تحرک تروریستان و گروهای تروریستی، بشمول  تروریستان خارجی در سرتاسر کشورهای قلب آسیا، و همچنان مختل ساختن هرگونه حمایت مالی، تاکتیکی، لوجستکی، یا هرگونه حمایت دیگر از دهشت افگنی بدون هیچ نوع تفکیک. در این رابطه ما از تمام دولت ها میخواهیم تا در برابر این سازمانهای تروریستی در مطابقت با پالیسیهای ملی  مبارزه با دهشت افگنی شان و در مطابقت با وجایب بین المللی و راهبرد جهانی ملل متحد در امر مبارزه با دهشت افگنی  اقدام نمایند.
14. ما تصدیق مینماییم که در پنجمین جلسۀ قلب آسیا که در اسلام آباد برگزار شد شناسایی نمودیم که افراطیت خشونت بار اعمال تروریستی و خشونت بار را تشویق، تحریک، و توجیه مینماید. ما متعهد هستیم که تمام اقدامات مرتبط را روی دست گیریم و برای جلوگیری از دهشت افگنی و مبارزه با آن همکاری کنیم. ما نیاز اقدام جدی برای جلوگیری از بنیادگرایی و استخدام جوانان توسط شبکه های دهشت افگنی و حامیان آنها را یک امر بسیار ضروری میپنداریم. ما میدانیم که تبلیغ افراطیت در میان مردم، به ویژه میان جوانان،  را تنها از طریق راهبردهای افراط زدایی و مبارزه با افراطیت که  تمام کشورهای قلب آسیا را دربرگیرد میتوان خنثی ساخت.  ما متعهد هستیم تا از تجاربی که کشورهای قلب آسیا بصورت انفرادی در قسمت افراط زدایی و مبارزه با افراطیت دارند مستفید شویم.
15. در شناسایی پروسۀ استانبول به عنوان سکوی منطقوی برای مطرح نمودن تهدیدهای منطقوی بدین باور هستیم که  ما نیاز به یک راهکار عملی و مرتبط برای مبارزه با تهدید دهشت افگنی، افراطیت، و خشونت داریم. ما از اولین جلسۀ  تخصصی روی مسودۀ راهبرد منطقوی جهت مبارزه با دهشت افگنی به تاریخ 20 سپتمبر در حاشیۀ 72 امین اجلاس مجمع عمومی ملل متحد استقبال میکنیم  و تصامیمی را که در کنفرانس قلب آسیا در اسلامآباد و امرتسر اتخاذ گردید دنبال مینماییم. ما موافق هستیم تا جلسات تخصصی را برای بحث روی اجزای کلیدی چارچوب مسودۀ این راهبرد ادامه دهیم و پیشنهادات خود را به جلسۀ مقامات ارشد قلب آسیا ارایه بداریم.
16. ما نگرانی عمیق خود را در قبال سطح بلند خشونت در افغانستان و منطقۀ قلب آسیا توسط طالبان و تمام گروه های دهشت افگن بشمول آنانیکه در اعلامیه های قلب آسیا در 2015 و 2016 به آنها اشاره شده است ابراز میداریم. تا زمانیکه  با جرایم سازمان یافته همبستگی وجود داشته باشد، این گروه های دهشت افگن همواره تهدیدهای بزرگی را در برابر امنیت و ثبات ملتهای ما ایجاد نموده و اقتدار و امنیت کشورهای ما را نقض مینمایند که این امر بالای وضعیت سیاسی و جیو پولیتیک منطقه نیز تأثیر دارد. ما از گروه تخنیکی مبارزه با دهشت افگنی در تدابیر اعتماد سازی (CBMs) میخواهیم تا فهرست  گروه های تروریستی را که صلح و امنیت افغانستان و منطقۀ قلب آسیا را تهدید میکند نهایی ساخته و راه ها و شیوه های را برای مبارزه با آنها از طریق تلاشهای مشترک بیان نماید. در حالیکه افغانستان مبارزۀ خود را در خط مقدم جنگ علیه دهشت افگنان ادامه میدهد، کشورهای اشتراک کنندۀ پروسۀ قلب آسیا از تلاشهای حکومت افغانستان   در راستای صلح و آشتی با طالبان افغان و مبارزۀ آن با گروه های تروریستی حمایت میکنند.
17.  ما حملات تروریستی که در طول این سال در افغانستان، ایران، پاکستان، روسیه و جاهای دیگر در منطقه به وقوع پیوسته و در آن صدها فرد بی¬گناه جان های شان را از دست داده اند، از جمله حملات 11 جنوری در کندهار، 31 می در کابل و 7 نوامبر در جلال آباد در برابر جامعه دیپلوماتیک که منجر به جراحت صدها تن و تخریب دارایی های عامه و خصوصی گردیده، به شدید ترین لحن تقبیح می¬کنیم.
18. ما از مبارزه قوای ملی امنیتی و دفاعی افغانستان علیه گروه های تروریستی بشمول داعش در افغانستان و نقش برازنده آنها در تامین صلح و امنیت در این کشور تمجید می¬نمائیم. ما از موافقت¬نامه ها میان جامعه بین المللی و حکومت افغانستان که حمایت و مساعدت دوامدار مالی، فنی و نظامی را به  قوای ملی امنیتی و دفاعی افغانستان الی سال 2020 فراهم می¬سازد و همچنان کمک های که در بخش آموزش و مشوره دهی برای آنها توسط مأموریت پس از آیساف غرض دستیابی به صلح و ثبات پایدار در افغانستان فراهم میگردد، استقبال می¬نماییم.   ما همچنان به فداکاری های قوای ملی امنیتی و دفاعی افغانستان و قوای بین المللی ارج می¬گذاریم.
مواد مخدر و جرایم سازمان یافته
19. ما نگران افزایش روزافزون کشت و تولید تریاک در سال جاری در افغانستان، حجم قاچاق مواد مخدر، تجارت مواد مخدر، قاچاق مواد پیشساز و تقاضای رو به رشد برای مواد مخدر غیرقانونی در منطقه قلب آسیا  و فراتر از آن میباشیم. این امر تهدید جدی به توسعه اقتصادی و اجتماعی، امنیت و ثبات نه تنها افغانستان، بلکه منطقه پیرامون و در کل جهان میباشد. برعلاوه محو بیشتر کشت تریاک، معیشت بدیل تنفیذ قانون، جلوگیری، تداوی، احیا و تلاش¬ها برای آگاهی عامه مستلزم یک استراتیژی جامع و منسجم بوده تا باشد این چالش را به صورت مشترک و بر اساس اصل مسوولیت مشترک و سازگار با کنوانسیوهای مواد مخدر بین المللی رفع سازیم.
20  ما کنفرانس منطقه¬یی که به تاریخ های 9 و 10 اکتوبر 2017 پیرامون روی مشکل مبارزه با مواد مخدر و تلاش ها به منظور طرح استراتیژی مبارزه با مواد مخدر در کابل برگزار شد، حایز اهمیت میدانیم. ما همچنان از کنفرانس بین المللی به سطح بالا در زمینه ترویج ابتکارات بدیل توسعه¬ای افغانستان در میان شرکای منطقه¬یی و بین المللی که به تاریخ های 16 و 17 نوامبر 2017 توسط UNODC در عشق آباد، ترکمنستان برگزار گردید، استقبال میکنیم. ما از اقدامات بدیل توسعه¬ای که در چهارچوب استراتیژی های جامع برای کنترول محصول، جلوگیری از تجارت مواد مخدر و قاچاق پیشسازها از جمله محو و تنفیذ قانون تقویت یابد، حمایت میکنیم. ما باور داریم که تطبیق یک راهکار جامع غرض حل مشکل مواد مخدر در افغانستان، منطقه قلب آسیا و جهان یک امر ضروری میباشد. ما بر ضرورت مبرم پاسخدهی به چالش¬های جدی ناشی از رابطه  میان عواید مواد مخدر غیرقانونی و حمایت مالی از نهادهای تروریستی در افغانستان، منطقه قلب آسیا و جهان تأکید می¬ورزیم.   برعلاوه، ما بر ضرورت تسریع تلاش ها در رابطه به تطبیق اعلامیه سیاسی و پلان عمل سال 2009، بیانیه وزرای خارجه در سال 2014 توسط کمیسیون مواد مخدر و سند نهایی سی و مین نشست ویژه مجمع عمومی سازمان ملل پیرامون مسائل مربوط به مواد مخدر در جهان که تعهد مشترک ما را غرض حل مؤثر مسائل مربوط به مواد مخدر در جهان تضمین میکند، تأکید نمودیم.
مهاجرین و بازگشت کنندگان
21. ما از مهمانوازی و هرگونه حمایت کشورهای منطقه و فراتر از آن بخاطر میزبانی میلیون ها مهاجر افغان در طول چهار دهه قدردانی میکنیم. در این خصوص، ما نقش کشورهای همسایه ایران و پاکستان را در راستای میزبانی مهاجرین افغان برای چنین مدت طولانی ستودنی خوانده و خواهان ایجاد شرایط مطلوب در افغانستان برای بازگشت داوطلبانه، مصئون و با عزت مهاجرین در میهن شان میباشیم. با احترام به رفاه و حقوق بشری پناهندگان، ما از جامعه بین المللی تقاضا می¬نماییم تا حمایت و کمک های لازم را برای عودت باعزت و اسکان مجدد آنها در افغانستان با تأکید روی جوانان، آموزش و معیشت بدیل فراهم سازد. همچنان جامع بین المللی باید به کمک هایش به جوامع میزبان در راستای مراقبت از نیازهای اساسی مهاجرین افغان که در این کشورهای زندگی می¬کنند، ادامه دهد.
22. ما همچنان در مورد کمیسیون های سه جانبه افغانستان، پاکستان و کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور مهاجرین (UNHCR) پیرامون عودت داوطلبانه مهاجرین افغان از ایران و پاکستان به عنوان گام های مهم در راستای استراتیژی راه حل و حمایت از اعلامیه نهایی کمیته اجرایی سطح بالا UNHCR که توجه جامعه بین المللی را به وضعیت مهاجرین افغان در زمان بحرانی جلب میکند، یادآور شدیم. ما از کشورهای کمک کننده تقاضا می¬نماییم تا با UNHCR جهت حمایت از کمک بلاعوض مالی برای عودت به کشورکه برای عودت داوطلبانه اختصاص یافته است، کمک نمایند.
نقش جامعه بین المللی
23. ما از تعهدات جامعه بین المللی برای حمایت از دولت و مردم افغانستان قدردانی کرده و بر نیاز جدی تداوم همچو کمک ها برای دستیابی به یک افغانستان صلح آمیز ، با ثبات و مرفه تأکید می¬نماییم. ما همچنان از تداوم همچو کمک ها برای افغانستان تمجید می¬کنیم. ما اهمیت کمک های توسعه¬ای که سال گذشته توسط 100 کشور و سازمان بین المللی در جریان کنفرانس بروکسل براساس حسابدهی متقابل تعهد گردید، درک و تمجید میکنیم.
24. ما از جامعه بین المللی تقاضا می¬نماییم تا همکاری های بین المللی و منطقه¬یی را در راستای تلاش¬های پایدار برای یک افغانستان امن، با ثبات و مرفه متکی بر افزایش اتصال زیرساخت ها در منطقه قلب آسیا و تحکیم روابط اقتصادی بیشتر از پیش تقویت بخشد.
25. از تلاشهای مستمر سازمان همکاری های اسلامی و افغانستان غرض برگزاری کنفرانس بین المللی علما پیرامون صلح و امنیت در افغانستان با حضور گسترده کشورهای اسلامی قدردانی نموده و بارو داریم که نتایج مثبت آن در تحکیم صلح و ثبات درازمدت در افغانستان کمک خواهد کرد. ما همچنان از پیشنهاد قطعنامه 3/44 POL چهل و چهار ومین شورای وزرای امور خارجه سازمان همکاری های اسلامی برای ایجاد پوهنتون اسلامی در کابل قدردانی نموده و از هیئت سازمان همکاری های اسلامی بشمول بانک اسلامی توسعه¬ای، ISF و کشورهای کمک کننده بالقوه به کابل برای مشورت های با مقامات افغان غرض بررسی جنبه های حقوق، عملی و مالی این پروژه استقبال می¬نماییم. ایجاد این پوهنتون میتواند در راستای ترویج آموزش ، افراط زدایی، ایجاد صلح در افغانستان مُمد واقع شود.
26. ما اهمیت قطعنامه 1325 (2000) شورای امنیت سازمان ملل متحد و قطعنامه های قطعنامه های بعدی آن را پیرامون نقش زنان در جلوگیری از منازعه، مذاکرات صلح و روندهای پسا منازعه در منطقه قلب آسیا درک میکنیم.
سازمان های منطقه¬یی
27. ما اهمیت نقش سازمان های منطقه¬یی را در بخش تبادل ترکیب های متعدد کشورهای قلب آسیا درک می نماییم. به خصوص، ما بر نقش سازمان همکاری های اسلامی، سازمان سارک، سازمان شانگهای، سازمان ایکو، کنفرانس تعاملات و تدابیر اعتماد سازی در آسیا، کشورهای مستقل مشترک المنافع، اتحادیه اقتصادی اروپا-آسیا، سازمان امنیت و همکاری اروپا، سازمان پیمان امنیت جمعی، برنامه خاص سازمان ملل متحد برای اقتصاد آسیای مرکزی، و همکاری های اقتصادی منطقه¬یی آسیای مرکزی در چهارچوب همکاری ها جهت تقویت امنیت و توسعه اقتصادی در منطقه تأکید مینماییم.
28. ما از اشتراک فعال افغانستان در سازمانهای منطقوی استقبال مینماییم و در حال حاضر افغانستان عضو سارک، ایکو، سیکا، ACD، UNSPEA، و کاریک میباشد. ما همچنان از عضویت کامبل پاکستان و هندوستان در SCO استقبال نموده و تقاضاهای رسمی افغانستان و ایران را برای عضویت کامل در این سازمان ارزنده میدانیم.  در این زمینه، ما همچنان از جلسۀ مؤفقانۀ گروه تماس SCO افغانستان را در ماسکو به تاریخ 11 اکتوبر 2017  استقبال مینماییم.
29. ما از توصیه ها وپیشنهاداتِ گزارشِ سالانۀ کنفرانسِ 2016 قلب آسیا، پروسۀ استانبول پیرامون ضرورتِ تقویت پایه های روابط میان نشستِ قلب آسیا- پروسۀ استانبول با سازمان های دیگر وهمچنان از راه اندازی یک تحقیق وپژوهش برای یافتن زمینه های همکاری در راستای ایجادِ یک چهارچوب بهتر همکاریها و تقدیمِ پیشنهادات ویافته های تحقیق متذکره به نشستِ مقامات بلندپایۀ کنفرانس قلب آسیا – پروسهۀ استانبول، استقبال میکنیم.
تلاشهای صلح و آشتی ملی
30. ما از مساعی حکومت افغانستان در جهت رسیدن به یک راه حل صلح آمیز در کشمکش وبحران آنکشور ازطریق ادامۀ گفتگوهای صلح با طرفها وگروه هائی که خواهان پیوستن به روند صلح هستند، قدردانی مینمائیم. همچنان از توافق صلح با حزب اسلامی  گلبدین حکمتیار که در سپتامبر 2016 بدست آمده و در حال اجرائی شدن میباشد، استقبال میکنیم. ما انتظار داریم که تطبیق وعملی ساختن این موافقتنامه منجر به کاهش خشونت درافغانستان گردیده و پیشینه ای را برای انجام گفتگوهای صلح با گروه های مسلح دیگر در آینده تشکیل خواهد داد.
31. ما درک میکنیم راه حلی که از طریق گفتگوهای سیاسی بدست می آید، در رابطه با برقراری یک صلح پایدار درافغانستان از اهمیت زیادی برخوردار است. ما بر حمایت خود از تلاشهای حکومت افغانستان برای پیشبردِ یک پروسۀ صلح تحت رهبری و مالکیت افغانها، یکبار دیگر تأکید میکنیم. درهمین خصوص، ما از اقدامات وتدابیر اتخاذ شده از سوی کشورهای قلب آسیا از زمانِ ششمین کنفرانس کشورهای مذکور که در سطح وزیران در شهر امرتسر برگزارشد تا کنون، به شمول کنفرانس پروسۀ کابل، نشستِ مسکو، کار وعملکردِ گروه همآهنگی چهارجانبه و ابتکارات دیگرِ منطقه یی که با هدف برقراری صلح و ثبات درافغانستان راه اندازی شده است، استقبال می نمائیم.
32. ما از طالبان افغانی تقاضا میکنیم تا با دولت افغانستان وارد مذاکرات صلح شوند. درحالیکه اهمیتِ مشارکتِ کشورهای همسایه و شرکای منطقه یی را در روندِ صلح درک میکنیم، از تمامِ کشورهای منطقه و فرامنطقه یی که در میان طالبان نفوذ دارند، صمیمانه تقاضا میداریم تا از قدرت و اهرمِ نفوذِ خود برای آوردن طالبان بر روی میز مذاکرۀ تحت رهبری افغانها در جهتِ یافتنِ یک راه حلِّ سیاسی صلح آمیز و دائمی به مشکل و کشمکش افغانستان، استفاده بعمل آورند.
همکاریهای اقتصادی منطقه یی
33. ما نقشِ سازندۀ افغانستان منحیثِ یک پُلِ زمینی طبیعی در راستایِ ترویجِ وگسترش ارتباطات منطقوی و همگرائی اقتصادی در منطقۀ قلب آسیا را، تأیید نموده و بر حمایتِ قوی خود از مساعی افغانستان برای استفاده از موقعیت جغرافیائی آنکشور به منظور گسترش دامنۀ همکاریهای اقتصادی در یک منطقۀ وسیعتر، بار دیگر تأکید میداریم. همچنان تأکید مینمائیم که انکشاف وتوسعۀ اقتصادی میتواند ارمغان آور صلح و ثبات همیشگی در افغانستان و در منطقه گردیده و همگرائی و همکاریهای اقتصادی میان کشورها را افزایش میدهد. در همین رابطه، از برداشتن گامهای عملی در راستای تطبیق پروژه های "تاپی" و " کاسا 1000"  و مذاکرات جاری پیرامون پروژه برق " تَپ 500"، پیشرفت حاصله در مورد خط آهن پنج کشور به شمول کامل ساختنِ مرحلۀ سوم آن و اقدامات روی دست در جهت اعمارِ فاز چهارم راه آهنِ خواف-هرات وادامۀ کار بالای خط آهنِ مزارشریف- هرات، تکمیل مرحلۀ اول کریدورِ راه آهنِ بین المللی آسیا میان "ایمانذار" (ترکمنستان) و آقینه (افغانستان)، مرحلۀ آغازین پروژهای  ارتباطی "تات" بین ترکمنستان، افغانستان و تاجکستان و اکمال راه آهنِ مزارشریف-حیرتان و پروژۀ لاین برقِ سرخون – پلخمری، استقبال می کنیم. همچنان، افتتاح دهلیزِ حمل و نقل هوائی میان افغانستان و هند و یادداشتِ تفاهم پیرامونِ ساختِ مشترکِ جادۀ ابریشمِ اقتصادی و راه ابرایشم بحری بین حکومت جمهوری خلق چین و جمهوری اسلامی افغانستان به شمول ساختِ خط آهنِ سرحد آباد- تورغندی را مورد استقبال قرار میدهیم.
34. تعهدات پایدار کشورهای منطقه در راستای تأسیس و ایجاد دهلیزهای ارتباطی گسترده به سوی شمال-جنوب و شرق و غرب در منطقۀ قلب آسیا که توسعۀ زیرساخت های اتصالاتی به منظور ارتباط دادن افغانستان و منطقه با بنادر دریائی را در کانونِ توجه خود قرار داده است، موجب تشویق وترغیب ما گردیده است. در همین حال، گامهای ملموس و همه جانبۀ افغانستان، ایران و هند برای بهره برداری از موافقتنامه های ترانسپورتی و ترانزیتی که با هدف رسیدن به بحرها از طریق بندر چابهار در پیش گرفته شده است را، فراموش نخواهیم کرد. ما اهمیت واقعی فراهم آوری امکانات دسترسی چندجانبۀ زمینی و بحری افغانستان به بازارهای منطقه و فراتر از آن را بخوبی درک میکنیم. در همین راستا، ما از امضای موافقتنامۀ راه لاجورد استقبال نموده و از اجرای به موقع آن پشتیبانی می نمائیم. همچنان از فعالیتهای جاری که در زیر چترِ ابتکار موسوم به کمربند وجاده در رابطه با افغانستان درجریان است، حمایت میکنیم. درصورتیکه این پروژه ها شکل عملی را بخود بگیرند، میتوانند زمینه های دسترسی قابل اعتماد و گسترده تری را برای افغانستان و کشورهای دیگر به بازارهای منطقه یی وجهانی، فراهم سازند.
35.  ما اهمیت تسریع انتقال اجناس در سراسر منطقه را درک می نماییم و در این زمینه، توافق می نماییم تا در راستای حذف موانع غیر تعرفه¬ای مقابل تجارت و ترانزیت با هم از نزدیکتر کار نموده موافقتنامه های چارچوب ترانزیت و تجارت منطقه یی دوجانبه و چندین جانبه را ایجاد و تطبیق نماییم. در این زمینه، ما بالای نیاز عاجل به ادغام آسیای جنوبی و آسیای مرکزی، ازطریق مسیر زمینی، توسط توسعه موافقتنامه های موجوده دو جانبه تجارت و ترانزیت به جانب شمال و جنوب، تأکید می نماییم.
36.  ما اهمیت نقش تشبثات خورد و متوسط در رشد اقتصادی و درآمد در منطقه قلب آسیا را درک می نماییم. ما متعهد به اتخاذ اقدامات به منظور تقویت رشد تشبثات خورد و متوسط، به شمول کار آفرینی و ایجاد اشتغال برای زنان و قادر سازی آن جهت توسعه فرامرزی به کشور های منطقه، هستیم. ما بالای اهمیت دسترسی تشبثات خورد و متوسط به بازار، مشخصاً برای ایجاد اشتغال و کار آفرینی برای زنان تأکید می نماییم.
37. ما اهمیت نقش رکا را به مثابه پلتفورم منطقه یی برای تشویق همکاری های اقتصادی در افغانستان و منطقه درک می نماییم. در این زمینه، ما از برگزاری موفقانه رکا-7 به تاریخ های 14-15 نوامبر 2017 در عشق آباد و نقش ارزنده ترکمنستان در میزبانی این کنفرانس استقبال می نماییم. ما بالای حمایت خویش از تطبیق تصامیم در مورد پروژه های منطقه¬یی دارای اولویت در ساحات کلیدی انرژی، شبکه های ترانسپورتی، تسهیل تجاری و ترانزیتی، ارتباطات، تعاملات تجاری و حمایت از کارگر، طوری که در اعلامیه رکا-7 منعکس گردیده است، مجدداً تأکید می نماییم.
تدابیر اعتماد سازی
38. با تأکید مجدد بالای حمایت جمعی ما جهت تشویق تطبیق تدابیر اعتماد سازی¬ای که در پروسه استانبول – قلب آسیا معین گردیده اند، خاطر نشان می سازیم که یک تعداد از فعالیت های تحت تدابیر مختلف اعتماد سازی از نشست قبلی امرتسر در دسامبر 2016 بدین¬سو انجام یافته اند.
39. ما از اقدام افغانستان به منظور تعیین مراجع ارتباط برای تدابیر اعتماد سازی از وزارت¬خانه های مربوطۀ سکتوری که تدابیر اعتماد سازی را در مسیر اصلی قرار داده و تطبیق مؤثر آنرا افزایش می بخشد استقبال میکنیم.
40. با قدردانی از برگزاری نشست گروه های تخنیکی منطقه¬یی و تطبیق فعالیت های سازمان یافته در چارچوب تدابیر اعتماد سازی توسط ایران در ماه مارچ، ترکمنستان در ماه اپریل، هند در ماه آگست و آذربایجان و ترکیه در ماه نوامبر. ما از کشور های رهبر تدابیر اعتماد سازی تقاضا می نماییم تا نشست های گروه های تخنیکی منطقه¬یی خویش را به طور منظم، قسمی که در اعلامیه های پروسه استانبول – قلب آسیا در  بیجینگ (2014)، اسلام آباد (2015) تعیین گردیده است، برگزار نمایند. همچنان از کشور های اشتراک کننده و حامی تقاضا می نماییم تا جهت تطبیق فعالیت های دارای اولویت تدابیر اعتماد سازی مربوطه خویش، با هم از نزدیک همکاری نمایند. به طور مشخص، از کشور های رهبر تقاضا نمی نماییم تا تطبیق فعالیت های دارای اولویت هر یک از تدابیر اعتماد سازی را با کمک از جانب کشور ها و سازمان های حامی، تأمین نمایند.
41. ما از حمایت ارزشمند جامعه بین المللی با پروسه استانبول – قلب آسیا قدردانی می نماییم. در این زمینه، ما در انتظار سهم¬گیری متداوم کشور ها و سازمان های حامی جهت تحقق تطبیق فعالیت های دارای اولویت هریک از تدابیر اعتماد سازی هستیم.
42. ما از گزارش سالانه 2016 پروسه استانبول – قلب آسیا استقبال می نماییم.  ما کشور های اشتراک کننده و حامی را تشویق می نماییم تا پیشنهادات ارائه شده به منظور تطبیق مؤثرتر تدابیر اعتماد سازی را مد نظر گیرند. همچنان، ما پیشنهادات گزارش سالانه 2016، مبنی بر شامل نمودن فرهنگ در آموزش را تأیید نموده توافق می نماییم که منبعد به نام "تدبیر اعتماد سازی فرهنگ و آموزش" یاد خواهد گردید.
43. با درک اهمیت نقش زراعت در انکشاف اقتصادی افغانستان و منطقه قلب آسیا، ما رؤسای مشترک را توظیف می نماییم تا بالای پلان تدبیر اعتماد سازی زراعت که توسط نشست مقامات عالی رتبه که در نیمه اول سال 2018 برگزار خواهد گردید، مورد بحث و توافق قرار خواهد گرفت، کار نمایند.
نتیجه
44. ما مقامات عالی¬رتبه خویش را توظیف می نماییم تا اولین نشست مقامات عالی¬رتبه 2018 این روند را، در جریان سه ماه بعد از این کنفرانس، برگزار نموده، وارد بحث های اساسی در رابطه به موضوعات مهم مختلف، در مطابقت با تعهدات ما در بیجینگ، اسلام¬آباد، امرتسر و باکو گردیده و همچنان پلان های ارائه شده توسط گروه های تخنیکی منطقه¬یی  ها را مورد بررسی قرار دهند.
45.  ما از دولت جمهوری آذربایجان به خاطر میزبانی از هفتمین کنفرانس پروسه استانبول – قلب آسیا در شهر باکو قدردانی می نماییم. ما از آمادگی جمهوری ترکیه به خاطر میزبانی کنفرانس وزرای خارجه 2018 و جمهوری تاجکستان در سال 2019 استقبال می نماییم.
46. ما از حضور کشور های مهمان، هر یک ازبکستان، جمهوری لاتویا و سازمان های UNODC، UNRCCA، UNDP، شورای ترکیج و بنیاد فرهنگی و میراثی ترکیج در این کنفرانس استقبال نموده و از اشتراک و علاقمندی آنها به پروسه استانبول – قلب آسیا تشکری می نماییم.
47. این اعلامیه در شهر باکوی کشور آذربایجان به تاریخ 1 دسامبر 2017 توسط وزرای خارجه و نماینده های عالی رتبه کشور های اشتراک کننده پروسه استانبول – قلب آسیا: جمهوری اسلامی افغانستان، جمهوری آذربایجان، جمهوری خلق چین، جمهوری هند، جمهوری اسلامی ایران، جمهوری قزاقستان، جمهوری قرغزستان، جمهوری اسلامی پاکستان، فدراسیون روسیه، عربستان سعودی، جمهوری تاجکستان، جمهوری ترکیه، ترکمنستان، امارات متحده عربی و ملل متحد تصویب گردید. این اعلامیه توسط وزرای خارجه و نماینده های عالی رتبه کشور های حامی پروسه استانبول – قلب آسیا  و نماینده های عالی رتبه سازمان های منطقه یی و بین المللی حامی، هر یک مشترک المنافع آسترالیا، کانادا، شاهی دنمارک، جمهوری عربی مصر، اتحادیه اروپا، جمهوری فنلند، جمهوری فرانسه، جمهوری فدرال آلمان، جمهوری عراق، جمهوری ایتالیا، جاپان، جمهوری پولند، ناروی، سویدن، بریتانیا، ایالات متحده، شبکه انکشافی آغا خان، بنک انکشافی آسیا، کنفرانس تعامل و اعتماد¬سازی آسیا، سازمان همکاری های اقتصادی، سازمان پیمان اتلانتیک شمالی، سازمان همکاری های اسلامی، سازمان امنیت و همکاری ها در اروپا، سازمان همکاری های شانگهای و سارک مورد استقبال و حمایت قرار گرفت.
ختم/ جاوید روشان