موجودیت هزاران جوان بیکار، جامعه افغانی را با چالش جدی مواجه ساخته است

كابل باختر/ 12/ ثور

مردم افغانستان از اول مي روز بين المللي كارگر در حالي تجليل مي نمايندكه بخش اعظم از جوانان در كشور ازبيكاري رنج ميبرند.

 به گزارش آژانس باختر ، اول مي به عنوان روز بين المللي كارگر در سطح جهان تجليل ميشود افغانستان كشور كه در سه دهه جنگ تمام زير بناهاي اقتصادي آن را به هيچ مبدل ساخته به بازسازي ، عمران و پيشرفت نياز جدي دارد و درحاليکه نيروي وافر كار دراين كشور موجود است بخش اعظم از جوانان و آنانيكه براي انجام كار آماده اند از بيكاري رنج ميبرند موج عظيم از بيكاران سبب شده تا مشكلات جدي دامنگير جامعه افغاني گردد از طرف ديگر آنانيكه به عنوان كار و يا كارگر مصروفيت دارند ، چگونگي فضا كار ، وضعيت زندگي و دستمزد شان كه بتواند جوابگوي يك زندگي معياري باشد نيست.

با آنكه در داخل تشكيل حكومت ، نهادي به نام وزارت كار و امور اجتماعي وجود دارد تا براي اتباع كشور زمينه بهتر كاريابي را مساعد سازد مشكل بيكاري همچنان دركشور به عنوان يك مشكل حاد اجتماعي متبارز است و گمان نميرود كه اين مشكل درجريان چند سال آينده حل گردد.

 مراد باشنده ولسوالي حضرت سلطان ولايت سمنگان كه خشكسالي هاي مداوم و نبود كار او را به كابل كشانده و با يك كراچي چوبي مصروف جمع آوري آهن پاره هاي كهنه و ظروف پلاستيكي است ميگويد از سمنگان آمد تا حداقل كاري براي خود و خانواده اش انجام دهد از مزدوركاري در تعميرات شروع كرد مدتي كار نمود مگر بعداً" ورود كارگران پاكستاني به بازار و تقاضا ي پول كم از سوي آنان و بالاخره توصيف كارفرمايان از كار خوب آنان مراد كارش را در بخش ساختماني از دست داد او يك كراچي چوبي پيداكرد و مصروف جمع آوري آهن باب كهنه و ظروف پلاستيكي از نقاط مختلف كابل شد با وجود آنكه در آمد اين شغل كم است مگر مراد خوش است که حداقل بيكار نيست .

 او به خبرنگار آژانس باخترگفت در حضرت سلطان هيچ پروژه زراعتي و هيچ برنامه كه بتواند از زارعين حمايت كند وجود ندارد او كه چند سال مكتب را در زادگاهش خوانده است و از سواد كافي بهره مند است ميگويد هرگاه مسوولين محلي با تاديه قروض كوچك از كشاورزان حمايت كنند او و مانند او صدها جوان ديگر روانهء كابل نميشدند .

 او ميگويد هرگاه پلان و برنامه باشد هركار راميتوان آسان ساخت با تاسف كه مسوولين ما نتوانسته براي اشتغال زايي كاري بكنند.

 هرگاه به محلات تجمع كارگران و مزدوركاران در شهر كابل مراجعه شود جوانان زيادي چون مراد وجود دارند كه درد و رنج آنان با هم مشابه است كه اكثريت مطلق آنان روز را براي دريافت كار مراجعه ميكنند مگر بدون دريافت كار به خانه و كوته شان بازميگردند اين كارگران ادعا دارند كه بيشتر كارگران پاكستاني جاي آنان راگرفته است .

 تنها مزدوركاران نيستند كه روزها بدون دريافت كار روانه منزل شان ميشوند.

 احمد شاه صميم كه درساحه پل باغ عمومي كابل صرافي ميكند ميگويد كه سه سال قبل از فاكولته اقتصاد دانشگاه كابل فارغ شدم مگر نتوانستم مطابق به رشته و بخش تحصيلي خود كاري پيدا نمايم حتي خارج از مسلك من نيز كاري برايم پيدا نشد حالا به عنوان صراف دست فروش كار ميكنم مگر اين كار مطابق به حال ووضعيت من نيست او ميگويد نميداند از رنج بيكاري به كي شكايت كند و از كي كمك بخواهد.

افراد مانند احمد شاه صميم که در جامعه افغاني تحصيل كرده مگر نتوانسته اندبراي خود كار مناسبي پيدا نمايند زياد است.

سيف الدين سيحون استاد فاكولته اقتصاد و كارشناس در مسايل اقتصادي در رابطه به موجوديت جمعيت عظیمی از بيكاران در كشور ميگويد، لازم است تا در گام نخست علت و عوامل بيكاري دركشور ارزيابي گردد.

 استاد سيحون به اين باور است كه نبود جاي كار براي كارگران دربخش هاي مختلف خصوصي و دولتي است كه اين نشان دهنده يك اقتصاد ‌بدون مشغله است اقتصاد‌افغانستان با رويكرد تجارتی و وارداتي و اقتصاد غارت شده ، پول شوي، مواد مخدر بي مشغله ترين اقتصاد جهان است كه زمينه كار ايجاد  نميكند دليل آن اين است كه افغانستان فاقد يك اقتصاد توليد و مولد است از اين رو بيكاري ذات اين اقتصاد را تشكيل ميدهد.

استاد سيحون راه حل اين مشكل را بازگو نموده ميگويد:‌اول بايد شرايط جاي كار در افغانستان تشخيص داده شود تا واضح گردد كه چه فرصت هاي را براي ايجاد كار دارد ،ازطرف ديگر زمينه آموزش هاي حرفوي، مسلكي و تخنيكي فراهم ساخته شود .

او اضافه ميدارد كه يك برنامه منظم و دقيق براي اشتغال و كار دربخش هاي مختلف تدوين يابد، بخش هاي چون زراعت، معادن، صنايع دستي و صنايع چوبی شرايط تهيه كار را در افغانستان دارا ميباشند كه ميتوان با اشتغال زايي در اين بخش ها، كتله عظيم از جوانان را از رنج بيكاري نجات داد.

محمد علي افتخاري سخنگوي وزارت كار و امور اجتماعي ميگويد: ارقام دقيق از وجود افراد بيكار در كشوردر دست نيست اما به اساس سروي و تخمين كه از سوي آن وزارت صورت گرفته تعداد اشخاص واجد شرايط كار در كشور بالغ به نه مليون تن ميگردد كه تنها سه مليون تن آنان بيكار اند افتخاري ميگويد كه سه دهه اخير فرصت هاي زيادي اشتغال زايي را دركشور نابود

ساخته با‌ آنهم وزارت كاروامور اجتماعی شهدا ومعلولین به عنوان يك نهاد سكتوري و پاليسي ساز با توجه به همكاري نهادهاي سكتوري ديگر تلاش دارد تا راه حل هاي را به خاطر حداقل ميزان رقم بيكاران در كشور دريابند.

 به گفته افتخاري يكي از اين راه حل ها، آن است كه تا افراد بيكار تشويق شوند يك حرفه و مسلك را بياموزند و اين برنامه است كه از سوي  این وزارت دارد عملي ميشود.

 وي در رابطه به جذب افراد مسلكي و تحصيل كرده و متخصص گفت كه اين گونه افراد ازسوي قواي بشري آن وزارت ثبت گرديده و مطابق به حرفه و مسلك شان به نهاد هاي مربوط معرفي ميشوند از طرف ديگر این وزارت ميخواهد تا زمينه شغلي را براي افراد جامعه در بيرون از كشور فراهم سازد و همين اكنون ما با مقامات قطر تماس هاي را برقرار كرده ايم تا تعدادي از افغانها در آن كشور به كار گماشته شوند.

 سخنگوي  آن وزارت خوشبين است كه با تطبيق اين برنامه ها ميتوان مشكل بيكاري را در كشور كاهش داد.

هر گاه گفته هاي سخنگوي وزارت كار و امور اجتماعي را با گفته هاي آنانيكه بيكار و ميگويند نتوانسته مطابق رشته شان كاري پيدا نمايند مقايسه كنيم به اين نتيجه ميرسيم كه براي اشتغال زايي در كشور كاري كه بايد ميشد نشده است.

 مردم اشتغال زايي را يك امر مهم براي تقويت اجتماعي،‌ جامعه آسيب پذير افغانستان ميدانند و ميگويند كه نه تنها با ترتيب پلان نميشود كاري كرد مردم به تحرك و عمل ضرورت دارند.