کابل باختر دليندۍ دمياشتې ١٥ :
متن کامل سخنرانی جلالتمآب حامد کرزی رئیس جمهوری اسلامی افغانستان در کنفرانس ملی انکشافی شاهراه سالنگ برای پنجاه سال آینده
۱۴ قوس ۱۳۹۲ خورشیدی
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمد الله رب العلمین، والصلات والسلام علی خاتم النبیین،
بزرگان عزیز وطن حاضر در مجلس، خوهران و برادران گرامی به همه تان خوش آمدید میگویم!
درین ابتکار بسیار عالی وزیر صاحب محترم فواید عامه ما و همکاران عزیزشان، البته و به یقین که بهبود وضع تونل سالنگ و ایجاد و ساختن راه های بدیل از اولویت های نهایت مهم کشور ماست، به دلایل اقتصادی، به دلایل اجتماعی رفت و آمد مردم ما و به دلایل وصل کشور ما به همسایه های ما، آینده بهتر اقتصاد کشور ما در داشتن سهولت رفت و آمد است، و ایجاد این راه و تونل در سالنگ ها از هر لحاظ به خیر افغانستان است.
وروڼو په خپله اراییه کې د طرحو او د نقشو، چې شپږ طرحې وې بالاخره مونږ ته رهنمایي وکړه، چې د دوی له نظره، دوهمه او درېمه طرحه بهتره ده، نو چون کارپوه دوی دی او انجنیران دوی دي، او مسلک د دوی دی مونږ به د دوی پر طرحه ولاړ شو هره طرحه چې زمونږ وزارت فواید عامه او زمونږ متخصصین د افغانستان په خیر بولي هم د تخنیکي لحاظه، هم بیا د ساتنې او مراقبت د لحاظه او هم د هغه د اقتصادي اثراتو له وجهې په آینده کې مونږ یې تاییدوو او خوشحاله په دې یو، چې دلته د بین المللي ټولنې ځینې نماینده ګان هم ناست دي هغوی هم په دې کې دلچسپي لري؛ خو که خارجي پیسې هم نه وي افغانستان به په هر صورت دا طرحه تطبیقوي، که په خپلو پیسو هم وي دا طرحه به مونږ حتماً تطبیقوو، دا زمونږ لپاره حیاتي ده او په تمامه مانا یې تاییدوو خو خوشحاله په دې یو، چې بین المللي ټولنه په دې طرحه کې کوشش را سره کوي اوغواړي چې را سره سهم ولري نو چون خبره فیصله ده په دې کې ډېر بحث فایده نلري زمونږ له خوا تایید ده او اوس نو تاسو پوهېږﺉ او خپل کوشش مو پوهېږي، چې ژر تر ژره یې تطبیق کړﺉ.
درست است بعد از این اگر کدام حکمی کار داشتید آن را هم برایتان امضاء می کنیم.
می آییم به یک مسئله مهم دیگری که از دو، سه روز به این طرف در ذهنم است، ما مردم افغانستان به مطبوعات خود به رسانه های خود، به تلویزیونهای خود، به تبصره گرها و به تبصره نگارهای خود، به متخصصین سیاسی و سخنورهای خود آزادی کامل دادیم که در مطبوعات هر چه دلشان می خواهند بفرمایند، آزادی مطبوعات افغانستان در جمله بهترین جهان است، جهانیان هم این را قبول دارند، ما هم دیدیم تلویزیونهای ما و آنها که صاحب دید و سخن هستند هر دیدی که باشد به آزادی کامل صحبت کردند، بر حکومت انتقاد کردند، از هر ناحیه اش انتقاد کردند، بر شخص من انتقاد کردند، شدید انتقاد کردند، هر چی که دلشان خواست گفتند، ولی بازهم حمایت شان کردیم و تقویت شان کردیم و کمک شان هم کردیم، رسانه های هستند که من شخصاً به همرایشان کمک کردیم که رونق بگیرند و پیش بیایند در جمله مطبوعات و رسانه های افغانستان کار کنند، پیش بروند و به آزادی کامل این کار خود را پیش ببرند.
اما می بینیم که بعضی وقتها، بعضی رسانه های ما، نه همه شان، بعضی رسانه های ما، بعضی تلویزیونهای ما بعضی اخبارهای ما، نه همه شان عمداً کوشش به این دارند که وحدت ملی ما را تخریب کنند، قوم و قوم بازی، زبان و زبان بازی اگر چه هیچ اثری بر ملت افغانستان نمی کند، والله اگر خبر شویم که اینها چی می گویند، هیچ اثر نمی کند، قطعاً اثر نمی کند!
یک اصطلاح در وطن ماست، آنرا نمی گویم، هیچ اثر نمی کند، ولی به حیث یک شهروند این کشور و به حیث یک مملکت و دولت، وظیفه ای که بر حفظ منافع ملت داریم این را باز وظیفه خود می دانیم که آنهاییکه چه از تعصب خود و چی از وظیفه گیری خود از بیرون که وحدت ملی افغانستان را تخریب می کنند به مقابل شان بایستیم و به تمام قوت قانون و خشونت اش در این مورد قانون تطبیق شود. دیدیم در چند روز گذشته که در تلویزیونهای افغانستان در بعضی شان، در یکی شان، به مردم افغانستان توهین می شود، هر خانه ای این خاک ملت افغانستان است، هر خانه اش، هر خانه ای این خاک چی در آن خانه یک فردی باشد در بالاترین قله های پامیر، چه آن خانه یک فردی باشد در دشتهای نیمروز، آن ملت افغانستان شد، فرد فرد ما ملت هستیم و مجموعه ما ملت هستیم، پس آنهاییکه ملت افغانستان را توهین می کنند، زبانهایش را توهین می کنند و تعصب پراکنی می کنند، نماینده های افغانستان نیستند، نه نماینده مردم افغانستان اند، بلکه نماینده بیچاره گی و تعصب خود هستند، نماینده افغانستان آن اولاد فاریاب است که چند وقت پیش شش تن از مردم آن درکندهار شهید شدند، نماینده افغانستان همان فرزند ننگرهار است که یک هفته پیش در فاریاب شهید شدند، اما طیاره ما تیل نداشت که پس آنها را به ننگرهار بیاورند، نمایندۀ افغانستان آن بچه های بدخشان است که هر روز در گوشه و کنار کشور شهید میشوند. نمایندۀ افغانستان آن اولاد هراتی است که در کابل و درکاپیسا و در لوگر شهید میشوند.
یا آن وردگی یا آن پکیتا وال یا آن بامیانی یا آن دایکندی وال یا آن هلمندی است که در گوشه وکنار کشور شهید میشوند، آنها افغان هستند و ازین خاک هستند و نمایندۀ قوم قوم این خاک هستند.
یا آن متوالی زیارت خواجه ابدال ولی است که 12 سال قبل من گفتمش که کاکا! بعد از آنکه خربوزه برایم داد زیارت کوچکی و یک دوکان که دو یا سه دانه خربوزه در آنجا بود، خارخانه بود قصه را برایتان بارها گفتیم. در راه بدخشان از فیض آباد به بهارک میرفتم، متولی خواجه ابدال ولی آنجا گرسنه بودم 12:30 بجه روز بود یک خربوزه کوچک برایم داد، من گفتم کاکا خدا این دوکانت را که از خار ساخته شده بود برابر تمام افغانستان کلان کند و آباد کند.
او گفت نه! خداوند افغانستان را جور کند دوکان من هم جور میشود.
او نماینده افغانستان است نه اینهایکه در تلویزیون نشسته اند و توهین به ملت افغانستان میکنند.
توصیه من به مطبوعات عزیرکشور اینست که با احترام کامل و ثابت شده که برایتان آزادی کامل دادیم، هر قدر که به من میخواهید دشنام بزنید، هر قدر که حکومت را بد می گوئید، حق هم دارید بسیار بدی های در این حکومت است. خوب است هرچه می گوئید بگوید، مگر خارجی ها را از ترس چیزی گفته نمیتوانید.
آنها را صفت کرده روان هستید. ولی آبادی شما و عواید شما از مردم و از وحدت ملی این خاک است که نباشد یکی شما یک ثانیه درین کابل نشسته نمیتوانید.
فراموش نکنید که همه ما مهاجر بودیم و در بدر بودیم. این عزت که امروز داریم درتلویزیون می نشینین، کسی نیک تایی بسته کرده،کسی لنگی بسته کرده، کسی پکول در سر کرده، کسی کلا درسرمانده، کسی چپن پوشیده و کسی قدیفه را انداخته، این از زور همین ملتی است که شما هر روز آنرا دشنام میزنید.
پس تلویزیونهای ما سر از امشب به اختیار خود، از نیت ملی خود برایند به یک صدا به احترام به این ملت صدا کنند.
زبانهای این ملت را صدا کنند، هر زبان شانرا!
یکی از بزرگان بسیار محبوب پشتون در پاکستان عبدالصمد خان اڅکزی که
مشهور به خان شهید است برای صدایش برای افغانستان و اتحاد این کشور شهید شد. درهر محفل که می نشست در پاکستان در چمن، در کویته در گلستان، درپشاور، همیشه پشتو زبانهای پشاور را میگفت که در پشتو فارسی را دخیل بسازید فارسی رایاد بگیرید و فارسی صحبت کنید.
همیشه این گپ را میزد. باز یکی از شاعران وطنی کویته راجع به این سخنان همیشه گی خان عبدالصمدخان شهید یک شعر سروده است. آن شعر را من پنج شش سال پیش که سوانح خان شهید را می خواندم در یک کتابش با این شعر برخوردم که امروز آوردیم که برای شما عرض کنم تا آنهایکه تعصب را پخش میکنند پند بگیرند از خان عبد الصمد خان رهنمای پشتون در پاکستان.
شعر اینطور است:
اڅکزی خان وایي بیتونه په پښتو جوړوه
مه عربی ورګډه وه مه یې هند کو جوړوه
د انګریزي له تورو خپله ژبه پاکه لره
فارسي ملګری د پښتو سره بې باکه لره
بشنوید تلویزیونهای افغانستان و این عمل را اختیار کنید وحدت ملی را تقویه کنید، زبانهایش را احترام کنید، مخلوط کنید پشتو و فارسی را قسمیکه من درهمین 12 سال کرد یم.
اینرا وطن می گوید، نه تعصب پراگنی.
